Dag 12 - Inpakken & wegwezen

Tussen het inpakken en opruimen door zijn we nog even gaan snorkelen. Deze keer werd Hettie aangevallen door een kwal, maar ondanks dat was het mooi en lekker rustig. We checken uit, leveren de auto in en checken in, alles verloopt soepel, we wachten wel lang en uiteindelijk vertrekken we met vertraging. De vlucht doorstaan we weer en we landen veilig. We worden besnuffelt door een hond, paspoort controle, stuk verder lopen, weer paspoort controle, koffers pakken en dan nog een koffer controle, ja alles wordt streng gecontroleerd. Dan mogen we eindelijk naar buiten. 

Dag 11 - Playa's bij huis

We snorkelen in eigen baai en we zonnen. Voor de lunch zwemmen we nog even in het zwembad en dan gaan we op weg naar twee baaien in de buurt. De eerste is Playa Forti, een rustig plekje met mooi uitzicht op de vissersbootjes. Natuurlijk gaan we snorkelen, voor het eerst zonder camera. Daar krijgen we toch een beetje spijt van, een zeeduivel laat zich mooi zien en ook zien we nog sepiaatjes, die stil in het water hangen deze keer. Ook is er heel mooi apart gevormd koraal. Dan gaan we naar Playa Grandi, dat is ook een klein strand, maar het ruikt erg naar vis die ze net schoon gemaakt hebben dus we nemen alleen een paar foto's. We gaan weer terug naar eigen baai en snorkelen daar nog. De schildpad laat zich jammer genoeg vandaag niet zien. Bij het strand-eethuisje gaan we eten.

Dag 10 - Playa's here we come!

We gaan we op stranden tocht. Er staan er nog een paar op ons lijstje. Eerst Playa Cas Abou, een heel mooi strand, wit zand en  azuur blauw water. Wij gaan snorkelen en daarna nog even zonnen. Hoe lekker het ook is, we gaan toch door naar het volgende strand. Onderweg willen we bij de Buurvrouw eten, maar die geeft niet thuis, dus dat maar een andere keer. Playa Porte Marie is al snel in zicht. Ook een azuur blauwe zee, maar het strand bestaat uit oud koraal. Eerst gaan we lunchen, met het mooie uitzicht op zee. Daarna natuurlijk weer snorkelen. Hier hebben ze een rif aangelegd voor de snorkelaars, ook apart. Hier blijven we een poosje en hebben via het gratis wifi nog even contact met het thuisfront. Dan toch ook nog maar op weg naar ons laatste strand van het rijtje; Playa Daaibooi.

Hier wordt het al rustiger, we snorkelen even en wachten op de ondergaande zon.  Jammer dat het niet heel mooi rood wordt.

Door het schemer rijden we naar huis waar we genieten van een overheerlijk pompoenpannenkoekje dat we gekocht hebben van een vrouwtje bij het benzine tanken.

Dag 9 - Liqueurfabriek & Tugboat

Wat een opluchting de hekken van de liqueurfabriek zijn deze keer wél open. We kijken rond in de geschiedenis van de likeur en gaan dan vooral proeven. Vier soorten staan er voor ons klaar: Orange, Rum, Koffie en Chocola. Vrolijk gaan we op weg naar een mooie snorkelplek: Tugboat. Van de duikers krijgen we te horen dar er ook een zeepaardje zit. We vragen een aantal keer waar prexies en gaan dan zoeken. Helaas vinden we hem niet, ik ( karlijn) wil het nog een keer navragen bij een stel duikers, maar loop daarbij een kwallenbeet op. Aan de kant vraag ik aan een local of het ook daadwerkelijk een kwallenbeet is, want een kwal had ik niet gezien en  de vissen hier in de zee moet he toch wel in de gatwn houden. Het blijkt een onschuldige kwal en de pijn trekt dan ook snel weg. Dan door naar de Tugboat. Dit gezonken schipje is prachtig begroeit met koraal en er zwemmen ook een hoop vissen. Deze zijn voor de verandering niet schuw en zwemmen met groepen om je heen. Heel bijzonder om zo te zien. We gaan weer naar de kant waar het aardig gezellig begint te worden, een aantal Nederlandse duikers en ook twee locals die aan free diving doen. Iedereen maakt een gezellig praatje en let op elkaars spullen. De jongen aan wie we over het zeepaardje en de kwal hadden gevraagd is benieuwd of we het zeepaardje nog gezien hebben. Helaas niet, maar hij heeft nog wel even tijd en wil ons mee helpen zoeken en ook nog wel wat foto's maken. We zoeken en hij duikt nog heel diep, maar vinden doen we hem nog niet. Dan komt onbewuste hulp, duikers wijzen naar iets op de bodem.. dat zou heel misschien wel een zeepaardje kunnen zijn.. Ik duik maar mijn oren doen pijn van de diepte en klaren lukt nog niet zo goed. We wenken de jongen die gemakkelijk naar de bodem zwemt en ja hoor! Het is het zeepaardje! Missie geslaagd. Heel klein hebben we hem dus gezien, maar gezien is gezien en de foto hebben we gekregen van Danny Mad.
We bedanken hem vriendelijk, maken nog wat praatjes met andere snorkelaars en hebben zo een lekker rustig dagje aan het strand.

foto van het zeepaardje door : Danny Mad, zie op facebook: free diving curaçao

Dag 8 - Christoffelpark & Santa Cruz

Op naar het Christoffelpark! We beginnen met het rijden van de groene route. Een smal, kronkelend weggetje wat af en toe erg stijl is. Het slingert een uur lang door een groen landschap met af en toe een korte stop met uitzicht of andere bezienswaardigheid. De ruïnes van landhuis Zorgvlied, een slavenpaal, mooie uitzichtpunten en een kopermijn. De Christoffelberg zijn we niet op gegaan, want iedereen die van de top terug kwam zag er zo ongelukkig uit. Die moeite namen we maar niet. Na de groene route volgde de blauwe route, iets minder stijl, maar nog steeds lastig begaanbaar. De mooiste stop was bij Boka Grandi, waar we geluncht hebben. Ook hebben we de indianen tekeningen gezocht, maar ook deze keer denkt Karlijn dat ze later zijn aangebracht. De grot zorgt voor verkoeling en de vleermuizen houden ons bezig, wel lastig om op beeld te krijgen. We willen nog het museum in, maar dit is om half twee al gesloten, dan maar naar het strand. We kiezen voor Santa Cruz, een rustig strand, waar we ons eigen parasolletje met picknicktafel hebben. Het waait erg hard, dus het water is in het begin troebel, maar uiteindelijk zien we nog mooie vissen. Bij het willen nemen van een foto van een mooi stuk koraal verschijnt er ineens een inktvlek in beeld, dat was niet alleen een mooi stuk koraal maar ook een inktvis, die er snel van door gaat. Waarschijnlijk zijn we allebei even hard geschrokken. Een keizersvis is iets minder bang en laat zich wel op de film zetten. We spoelen ons af met een fles sprite gevuld met water, zoals we locals ook zagen doen en gaan dan weer terug naar Lagun. Hier lopen we nog wat rond en schieten een paar foto’s. Dan eindigen we onze dag met Amstel Bright, want dat moet je gedronken hebben als je op Curaçao bent.