Kaapverdië dag 14

Vandaag gaan we echt weer naar huis. 

Deze spreuk.....maar we moeten wel weer werken om het geld terug te laten komen. Maar eerst nog een paar uurtjes genieten.

Voor ons doen slapen we uit, tot 8 uur. Dan rustig ontbijten en nog even Tarrafal in.

Ik wilde nog even Afrika opsnuiven, dus de markt over. Nog wat street-art 

De rest van de dag genoten van de zon bij het zwembad. Het was wel een dampige lucht, maar bij het eettentje waar we voor de derde keer gingen eten dacht ie saharazand in de lucht.

We zijn lopend en voor het eerst zie ik dan toch een soort souvenir winkeltjes, ik koop een spelletje.

Na het eten snel naar huis lopen, omkleden, koffers vol, uitchecken, benzine tanken en door het donker maar het vliegveld rijden. Dan blijkt waar de mistige damp vandaan komt. Er is brand. Het is druk, veel brandweerwagens komen en veel mensen op straat. In het donker zie je donkere mensen moeilijker. Maar Leo rijst prima. Hopelijk wordt het snel geblust.

( dit is een klein stukje vanuit een rijdende auto, we wilden er niet voor stoppen)

We komen veilig op het vliegveld, leveren de auto in en wachten op het vertrek. Als het goed is 00.10 uur.

Kaapverdië dag 13

Na het heerlijke ontbijt gaan we naar het strand. We proberen te snorkelen, maar dat wordt niets, best wat sterke stroming. Het strand is wel mooi en daar hoort een cocosnoot bij.

Nederlanders hadden gisteren in de andere baai gesnorkeld, dat zou beter zijn. Ook dat even geprobeerd maar daarna weer genoten bij het zwembad. Wel daar nog een stuk langs zee gewandeld en naar de surfers gekeken.

Het was heerlijk. Wat fauna van rond de ligbedjes ...

Een lekkere groentesoep op met daarna lasagne. Het lastige van terug lopen naar het hotel zijn de straathonden. Steeds hopen dat ze niets doen. 

Cocosnotenverkoopster

Kaapverdië dag 12

Vandaag wandelen in Parque Natural de Serre Malagueta. Eerst kaartjes kopen en vragen om de mooiste wandeling. Daarna klimmen en lopen door het groen met hele mooie uitzichten. We zien de Kingfisher regelmatig, maar hij poseert niet. Na 4.2 kilometer draaien we om en kunnen we een deel van de wandeling een uitdagender paadje lopen.

(gezicht op Fogo)

Het is warm, erg warm , zeker voor Kaapverdië. Het is nog nooit zo geweest. 

We gaan ook meteen maar naar een stukje geschiedenis, het concentratiekamp. Dat is begonnen in 1936, vooral voor politieke gevangenen. In 1974 is het pas gesloten. Niet voor te stellen, ik was toen 10. We doen daar de geocache, na het beantwoorden van vragen hebben we het coördinaat waar we de cache snel vinden.

We hebben nu twee van de 14 caches van de twee eilanden....toch 14%.

In de middag gaan we lekker afkoelen in en bij het zwembad. Kijken naar de zee met surfers, lezen, slapen enz 

In de avond lopen we Tarrafal in om een eettentje te zoeken, dat lukt prima.