Nu vandaag stipt op tijd, eigenlijk zelfs iets te vroeg, opgehaald om 7:30 voor onze excursie naar het Angthong National Marine Park.
Gisteren hadden we dit voor een mooi prijsje kunnen boeken bij onze reisleider. We schepen allemaal weer in en dan varen we 1.5 uur tot de eerste stop. Wij zitten in groep 1 en dat betekend eerst kajakken. We krijgen een uitleg en mogen dan achter onze Thai aan gaan. Het is heerlijk, maar vooral erg mooi. Jasper maakt foto's met de Go Pro en ik met de onderwatercamera. De camela van Leo en de camela van Karlijn worden in een waterdichte zak van boord gehaald en die krijgen ze op het strand pas terug. We genieten, gaan vlak langs de kust en onder laag hangende rotsen door. Dan is het tijd om uit te stappen en kunnen we wandelen naar Talay Nai, een blue lagoon met emerald green water. Steile trappen leiden ons er heen, maar de moeite wordt beloond met mooie uitzichten.
Dan schepen we allemaal weer in, dat moet met kleinere bootjes, en aan boord staat de lunch klaar. We krijgen een bord met vakjes en dan mogen we zelf opscheppen, alleen de kippenpoot wordt opgeschept. Het smaakt lekker en ondertussen zijn we bij de volgende stop. Koh Wau Ta Lap, een eiland met een wit zand strand, palmbomen, te mooi om waar te zijn. Maar er is ook een mooi uitzichtpunt. We hebben onze schoenen al aan en gaan het proberen. In principe is het maar 500 meter lopen en 262 meter steiger, maar dit alles over grote stenen/keien, boomwortels, rotspunten. De route is gemarkeerd met touwen die hard nodig zijn om je aan op te hijsen. Het is warm, het zweet gutst, maar iedereen heeft het lastig en net als de vorige moeilijke klim, iedereen helpt elkaar, dan een hand van een Italiaan, dan een Duitser enz. Gek genoeg horen we nauwelijks Nederlands. Het laatste stuk is verschrikkelijk, alleen scherpe rotspunten, maar dan......
We worden dubbel en dwars beloond met een wonderlijk mooi uitzicht. We genieten, puffen uit, maken foto's van elkaar en dan moeten we toch aan de terugweg beginnen. Normaal is dalen makkelijker, maar in dit geval Was het gewoon weer zwaar. De touwen waren hard nodig, ook vaak even zitten om een hoogte te overwinnen, maar het blijft gezellig. Elkaar laten passeren is ook een kunst, maar heerlijk dat wij al dalen. Ineens zit er een aapje in de boom, onze groepsleider van deze klim die in de gaten houdt of we terug komen. Hij geeft een compliment en ineens heb ik door dat Leo en ik ook wel erg tussen de wat jongere lopen. Als we beneden het witte strand en de zee zien weten we niet hoe snel we er in moeten komen. Heerlijk! Al snel horen we dat de passagiers van boot 5 moeten verzamelen, maar ik vind nog net tijd om water te kopen. Misschien kunnen we het verloren zweet nog aanvullen. Op de boot krijgen we een snack en drinken en al snel verhuizen wij naar het zonnedek en gaan heerlijk liggen ontspannen. Er is plaats genoeg, maar niet veel mensen hebben de hike gedaan, dus die zitten nog vol energie. Aan de kade staat de taxi al klaar. Bij het hotel aangekomen gaan we nog even naar het strand, maar al snel zien we een hele donkere lucht aankomen, er steekt ook een harde wind op, dus vluchten we toch maar naar de kamer. Het is inmiddels ook al half 7, dus douchen en eten.
Gisteren hadden we dit voor een mooi prijsje kunnen boeken bij onze reisleider. We schepen allemaal weer in en dan varen we 1.5 uur tot de eerste stop. Wij zitten in groep 1 en dat betekend eerst kajakken. We krijgen een uitleg en mogen dan achter onze Thai aan gaan. Het is heerlijk, maar vooral erg mooi. Jasper maakt foto's met de Go Pro en ik met de onderwatercamera. De camela van Leo en de camela van Karlijn worden in een waterdichte zak van boord gehaald en die krijgen ze op het strand pas terug. We genieten, gaan vlak langs de kust en onder laag hangende rotsen door. Dan is het tijd om uit te stappen en kunnen we wandelen naar Talay Nai, een blue lagoon met emerald green water. Steile trappen leiden ons er heen, maar de moeite wordt beloond met mooie uitzichten.
Dan schepen we allemaal weer in, dat moet met kleinere bootjes, en aan boord staat de lunch klaar. We krijgen een bord met vakjes en dan mogen we zelf opscheppen, alleen de kippenpoot wordt opgeschept. Het smaakt lekker en ondertussen zijn we bij de volgende stop. Koh Wau Ta Lap, een eiland met een wit zand strand, palmbomen, te mooi om waar te zijn. Maar er is ook een mooi uitzichtpunt. We hebben onze schoenen al aan en gaan het proberen. In principe is het maar 500 meter lopen en 262 meter steiger, maar dit alles over grote stenen/keien, boomwortels, rotspunten. De route is gemarkeerd met touwen die hard nodig zijn om je aan op te hijsen. Het is warm, het zweet gutst, maar iedereen heeft het lastig en net als de vorige moeilijke klim, iedereen helpt elkaar, dan een hand van een Italiaan, dan een Duitser enz. Gek genoeg horen we nauwelijks Nederlands. Het laatste stuk is verschrikkelijk, alleen scherpe rotspunten, maar dan......
We worden dubbel en dwars beloond met een wonderlijk mooi uitzicht. We genieten, puffen uit, maken foto's van elkaar en dan moeten we toch aan de terugweg beginnen. Normaal is dalen makkelijker, maar in dit geval Was het gewoon weer zwaar. De touwen waren hard nodig, ook vaak even zitten om een hoogte te overwinnen, maar het blijft gezellig. Elkaar laten passeren is ook een kunst, maar heerlijk dat wij al dalen. Ineens zit er een aapje in de boom, onze groepsleider van deze klim die in de gaten houdt of we terug komen. Hij geeft een compliment en ineens heb ik door dat Leo en ik ook wel erg tussen de wat jongere lopen. Als we beneden het witte strand en de zee zien weten we niet hoe snel we er in moeten komen. Heerlijk! Al snel horen we dat de passagiers van boot 5 moeten verzamelen, maar ik vind nog net tijd om water te kopen. Misschien kunnen we het verloren zweet nog aanvullen. Op de boot krijgen we een snack en drinken en al snel verhuizen wij naar het zonnedek en gaan heerlijk liggen ontspannen. Er is plaats genoeg, maar niet veel mensen hebben de hike gedaan, dus die zitten nog vol energie. Aan de kade staat de taxi al klaar. Bij het hotel aangekomen gaan we nog even naar het strand, maar al snel zien we een hele donkere lucht aankomen, er steekt ook een harde wind op, dus vluchten we toch maar naar de kamer. Het is inmiddels ook al half 7, dus douchen en eten.
Zo te zien hebben jullie echt genoten. Laatst heb ik een rondvaart gemaakt in Nederland en dat was ook fantastisch. Zit er ook echt over na te denken om eens een rondvaart in het buitenland te maken.
BeantwoordenVerwijderen