Egypte dag 4

Een vijf jaar gekoesterde wens gaat in vervulling, we gaan naar Caïro. Om 2.00 uur krijgen de kinderen hun wake-up call, ons vergeten ze. Maar 2.30 uur staan we klaar om het busje in te stappen met ons afgehaalde ontbijt. We hebben voor een kleine groepsexcursie gekozen, er kunnen max drie personen nog met ons mee. Gelukkig blijven we met ons vijfjes, zo kunnen we ook een verkoopsessie ontwijken. We rijden naar een punt net buiten Hurghada waar een heleboel bussen en busjes verzamelen om zo in konvooi te vertrekken. Dan volgt er een hele lange rit met een tussenstop om even te luchten. De rit verloopt vlot en ongeveer negen uur zijn we bij het Egyptisch museum. Het museum is te groot om eventjes te bekijken, dan heb je twee mannden nodig, wij doen de highlights binnen twee uur. Maar onze perfect Engels sprekende gids heeft leuke verhalen. Vooraf kregen we aan de hand van een zelfgemaakt boekje al wat informatie en achteraf nog een samenvatting. Ook was er een beeld van Ka Aper, een belangrijk man uit de geschiedenis van Egypte, en dat was het evenbeeld van onze gids. Ooit is er een foto van hem en het beeld gemaakt waarmee een prijs is gewonnen van 3000 euro.

Naar dit museum ga je vooral als je het masker van Toetanchamon wil zien, het is prachtig, maar daar mochten geen foto’s gemaakt worden. Verder alleen telefoonfoto’s, die kunnen niet op het blog (misschien kan Karlijn er nog eentje bij krijgen na plaatsen). Het was leuk, maar we gaan verder. We besluiten naar onze lunch te gaan varen, over de Nijl. Wat een troep ligt hier in en wat is er veel vervallen in de stad. Maar ja, het was wel even lekker. De lunch stelde niet veel voor, maar was wel aan de Nijl en toch wat gegeten. Dan het hoogtepunt, de Giza hoogvlakte. We zien al snel de eerste grote piramide, geweldig. Wat ook handig was dat ons busje van mooi punt naar mooi punt reed, dus lekker makkelijk. Onze gids maakt leuke foto’s van ons. Wij genieten van de piramides en alles er omheen. Als laatste gaan we naar de sfinks. Het is bijzonder allemaal. Het lastige is wel alle verkopers, vooral die kamelen hebben, je moet vooral niet in de buurt een foto maken, want een foto waar een kameel op staat is toch al snel 5 euro. Uiteindelijk kunnen we op tijd weer terug gaan rijden. Ik kijk nog mijn ogen uit in de stad, kamelen, paard en wagen, 4 mensen op een brommer, tuktuks en auto’s, alles door elkaar.  Verder is er onderweg niet veel te zien, zand en zand bergen, beetje steen en de Rode Zee. Onze toiletstop was wel weer bijzonder. Karlijn en ik zien een toiletruimte vol mensen, bij iedere deur een rijtje en als er een deur open gaat dan komen er vaak wel drie uit. Het schiet niet op en steeds komen er mensen tussen in de rij. Ik ga maar contact maken via kleine kinderen die op armen gedragen worden, uiteindelijk mag ik voor, het had geholpen. Onze tijd was ook meteen voorbij. Nog een paar uur in de bus en rond 20 uur waren we weer thuis. Dit was ook een voordeel van deze excursie, anders zou het een paar uur later zijn. Na het eten rollen we helemaal versleten ons bed in. We kijken terug op een fantastische dag.