Roadtrip Nederland 3: dag 7

Vandaag reizen we door naar een nieuw adres, dat betekend: voor 10 uur de tent uit. Overdag hebben we super lekker weer, korte broeken weer, maar in de avond hebben we al twee keer ons kacheltje aan gehad en in de ochtend ook. Nu had Leo de kachel al om zeven uur aan gezet, dus heerlijk op kunnen staan. Voor het eerst ontbijten we binnen. De bagage zit snel in de auto en daar gaan we. Groningen is het einddoel voor vandaag. Voor we naar ons hotel kunnen moeten we ons onderweg vermaken. Boven in Groningen is een klein reepje Nederland, naast Duitsland, rechts van de Dollard. Daar staat een mooie vogeluitkijkhut: de Kiekkaaste. Het is een eindje rijden, maar we genieten van het landschap. Een kleine wandeling, en we zitten in de hut. Het uitzicht is mooi. Heel in de verte zie ik een lepelaar, foto wel bijgevoegd, maar niet mooi.

We genieten en rijden dan verder. Eigenlijk wilden we langs de Punt van Reide, maar we kwamen er achter dat de tijd op was. We wilden inchecken in ons hotel voordat het wadlopen begon. Dat is gelukt, en langs de leukste dorpjes kwamen we ook nog op tijd aan bij onze schoenen verhuur. We passen onze wadloopschoenen en gaan ons daarna aanmelden. Met eigen vervoer moeten we naar de dijk waar het begint. Twee gidsen gaan mee, en het is meteen al mooi. We horen over het wad, maken kennis met een plantje tegen bedbugs, ja echt Karlijn! , En gaan al snel de zwarte, zuigende modder in. Het is meteen een vrolijke boel. Al snel zitten er een paar mensen vast, waarvan er eentje terug naar wal gebracht is.  Gelukkig is het niet de hele route zo.

Het wordt een heerlijke wandeling, de zon komt steeds lager, zo mooi. We lopen ook een deel over een zandbank, met aan het eind even spannend of er zeehonden zijn. Maar nee, die zijn ergens anders. Verder maar weer, de groep is best groot. Ergens moeten we een stuk nemen waar je ook ver weg zakt. Ik zie al mensen vast zitten, maar je moet verder, dus gokken maar. Proberen niet te stoppen en je been dus meteen door te zetten al zit deze tot de knie weggezakt. Leo en ik hebben het gered, zoals velen, maar een paar zaten goed vast.

Omdat het rustiger is lopen we een beetje achteraan. Ik zie in de verte twee witte hobbels, denk dat ik zeehonden zie. De gidsen zeggen niets, dus maak ik een foto, en ja, zeehonden. Twee medelopers zijn verrast en verbaast, de gids ook( of doet alsof) maar ik heb ze dan toch gezien! Wat een heerlijke tocht! Dit was zo genieten.

( ook niet scherp, maar wel bewijs)

Terug moeten we onze schoenen van modder ontdoen en zelf de zwarte troep van onze benen boenen. Het is een klus, maar niet zo erg als sommigen die vast hebben gezeten.

Ondertussen is het bijna acht uur, we rijden naar een dorpje, maar daar is de snackbar net dicht. Dan zien we wel, op naar het hotel. Als we door Bedum komen is daar wel een snackbar open en ze hebben een heerlijke bamischijf met heerlijke patat, het smaakt goed. Thuis lekker warm douchen, verder boenen aan de voeten, en ook nog weken in bad, heerlijk.