Kaapverdië dag 15: naar huis

Eerst heerlijk van ons ontbijt genoten en daarna nog een klein uurtje van het zonnetje genoten op het terras. Heerlijk. Om 11 uur de kamer uit en tot 12 uur een spelletje gedaan, de taxi was vroeg.

op het vliegveld is het druk, dus geduldig wachten in rijen. Maar we hebben nog net tijd om een broodje te kopen en dan vertrekken we toch rond  12.30 uur. Op Sal hebben we niet veel tijd. Wel genieten we even nog van wat zonnestralen. Ineens komt Femke , een collega van mij, achter ons zitten. Wel even gezellig, even samen op de foto voor de roosters op, dat we echt terug komen. 

De zes uur vliegen best voorbij, spelletje, kletsen, lezen, eten.

De koffers laten even op zich wachten maar rond half twee rijden we dan toch naar Spijkenisse, met regen.

Kaapverdië dag 14

Na het ontbijt lopen we nog een rondje Mindelo. Het is genieten van het straatbeeld, ik zal het gaan missen. Ik heb de afgelopen weken overal gekeken naar een kerststalletjes, nergens, alleen gezien op onze eerste dag bij het culturele centrum. Daar ga ik heen om hem te kopen, al is ie niet echt mooi. Inmiddels hebben ze er nog maar twee om uit te kiezen, dus iemand anders heeft dezelfde tik. ( Ik pas sinds kort).

Al genietend lopen we naar het strand, daar blijven we de rest van de dag, goed bewaakt door de strandwacht. We lunchen in een beachtent en uiteindelijk zijn we zo ongeveer zand.

We proberen ons ervan te ontdoen, maar mij lukt het nog niet. We hebben gisteren bij een leuk restaurantje gereserveerd: La Pergola. Diner met live muziek. En flensjes met banaan toe.

Dan inpakken voor morgen.

Kaapverdië dag 13

Het ontbijt wordt opgediend en is ook hier prima. We laten ons waterflesje vullen, dat houden we de hele reis al vol om zo toch plastiek te verminderen, dat wordt gevraagd. Dan maken we ons klaar om naar Sāo Pedro, een strandje vlak bij het vliegveld te gaan. We zoeken een bus, maar belanden in een taxi voor 10 euro. Dat is minder dan 1 euro per km, en dat is een prima aanbod.

Halverwege komt Leo er achter dat hij zijn handdoek is vergeten, we beginnen een speurtocht. Geen winkels te vinden in het hele dorp, ook geen bar voor toilet. Een vriendelijke vrouw helpt ons, Leo naar het toilet ( doorspoelen met een emmer) en ik krijg met behulp van Google vertaal een handdoek mee. We mogen hem niet kopen of huren, alleen terug brengen.

We genieten van de bedrijvigheid op het strand, wel één nadeel: het komt voor een groot deel ook van het met zeeschildpadden snorkelen. Wij doen daar niet aan mee, maar gaan wel snorkelen. Al snel spot ik een schildpad, hij mist een voorvin. Hopelijk niet veroorzaakt door de commercie omtrent het zwemmen er mee. 

Na een poosje zonnen gaan we nog een keer en weer zien we schildpadden. Omdat er best golven zijn en zand lukt een foto maken nauwelijks, maar we hebben iets. Leo heeft zijn been open geschramd aan een steen, dus we lopen droog en gaan de handdoek( met fooi) terug brengen. De heer des huizes ligt in de hal te slapen maar mw neemt het in ontvangst. Dan naar een strandtent en wat een toeval....Leo loopt een bekende tegen het lijf. Een leverancier. 

( in de rij voor water)

We eten en drinken wat en gaan dan met hetzelfde busje naar huis, hij moest ook anderen ophalen. 

We lopen een klein rondje Mindelo en zoeken dan ons hotel weer. Even rust op de kamer en zand wegspoelen. Als we naar buiten lopen om een eettentje te zoeken lopen we tegen mensen met aapjes aan. Al eerder gezien, geen aandacht geven. Zo zielig, maar blijkbaar kan het hier. We vinden een leuk restaurant:

 Nautilus. We hebben wel mega lang moeten wachten en ook koude patatjes. Nog even een foto in de haven, aanbovolen restaurantje gereserveerd voor morgen en aan de klim naar huis begonnen.

Kaapverdië dag 12

Lekker rustig aan, buiten ontbijten en koffers inpakken. We zitten tot half elf op ons terras en checken dan uit. Gelukkig mogen we nog een paar uur bij het zwembad zitten en zwemmen. Twintig baantjes in een 25 meterbad, niet veel maar genoeg. We genieten nog van de uitzichten en eten nog een lunch. Dit keer een salade. 

( dag zeggen tegen ons uitzicht)

Na nog even een spelletje rijdt dan toch echt de taxi voor om ons naar de haven te brengen. Onze ferry van 16 uur gaat door een verandering in dienstregeling pas om 17 uur. Prima, ik ga even een klein rondje lopen.

Als we van de ferry komen staat Ismaël al klaar om ons op te vangen en samen met de taxichauffeur ons naar ons hotel te brengen. Het ligt een beetje op een heuvel, dus dat wordt de komende dagen klimmen.

We zijn er net of Antonio meldt zich bij de receptie. Hij wil ons ontmoeten en bedanken voor de spullen die we uit Nederland hebben mee genomen voor hem. Leuk om hem te

spreken, stukje persoonlijke geschiedenis te horen en hij heeft bij onze achter buurman in de klas gezeten. Ook hij komt uit het dorp Cha de Morte, waar we vanmorgen nog waren. 

Dan is het toch echt tijd om te gaan eten, we hebben best trek na de salade van de lunch.

We eten in ons hotel: CasaMarel. We krijgen het van voja omdat ze ons hebben omgeboekt ivm een overboeking. Nu weet ik van Rita dat het overboekte "hotel" echt leuk was, daar kon onze mega kamer in het kasteel echt niet tegenop. Maar goed....

De zon is ondergegaan en het is donker, nu deze laatste kamer maar ontdekken.

Kaapverdië dag 11

De ontbijttafel is buiten gedekt en het smaakt weer prima. Daarna beginnen we aan onze rustdag, wandelschoenen aan en een redelijk gemakkelijk rondje waarmee we hopen een nieuwe geocache op te lossen die nog door niemand is gedaan. 

We genieten van alles, de mensen bij de huisjes, vlinders, de bergen. 

Uiteindelijk gaan we een canyon in, ook heel mooi. Op de terugweg gaan we zitten en kijken we hoe het suikerriet van de ene kant van de canyon naar de andere kant wordt getransporteerd. Leuk om te zien. We staan nog even stil bij een kerkje, er is een dienst en we luisteren even naar het zingen.

Via het dorpje lopen we weer terug naar ons hotel. Totaal toch 8.5 km, en niet vlak😉. We zijn op tijd voor de lunch van 13 uur. We krijgen lasagne met spinazie en een salade. Als toetje een bakje fruit. Geen keuze hier, lunch ja of nee. 

Daarna gaan we lekker van de zon en het zwembad genieten, en vergeet vooral de omgeving niet, heerlijk.

Als de zon weg is gaan we naar onze kamer en sturen we de antwoorden in van de cache, nu hopen dat ons " gevonden" mag blijven staan.

Al snel is het dan weer tijd voor het eten.

Eerst een spelletje tot we aan tafel mogen. 

We zien er tegenop, onze gezellige Duitse mensen zijn weg, en nu alleen Fransen. Maar ze knopen een praatje aan in het Engels en we krijgen wijn van Fogo. Het viel dus mee.

Ook hebben we bericht terug van de geocache: 

First Time Fix! Voor ons de eerste keer!

Zoals iedere avond hier sluiten we af met croque, ik ben van sterk-sterker- sterkst gegaan.