In Porto Novo staat er wel een busje klaar voor zes mensen. Langs een mooie slingerweg worden we omhoog gereden, één fotostop, en we zijn aan het begin van onze wandeling. Kees en Rita lopen voorop, Leo en Anneke en Leo en ik zijn iets langzamer. We blijven niet gezamelijk lopen, ieder zijn eigen ding. Wel komen we elkaar best vaak tegen.
Het is bijzonder, een krater waarin landbouw wordt bedreven, te zien tussen de wolken door. Dan begint er een steile haarspeldbochten weg. Zo bijzonder. Wel jammer van de wolken, maar ach ....Na de zoveelste stop draai ik mij om naar de dalkant en zie ik de vallei ineens, zo leuk! Gelukkig blijft het een beetje open, dus kunnen we kijken.