Lefkas, Griekenland, dag 7

Tja, onze laatste dag breekt aan, behalve dan morgen vroeg nog de terugreis.

We gaan toch nog weer de bergen in voor een geocache, het is een multi en zou 10 km wandelen zijn, maar met de auto proberen kan ook. Vanaf het beginpunt moeten we de woorden op het bord tellen om het volgende coordinaat te achterhalen. Dit is simpel. Daar moeten we zoeken naar een kleine leren portemonnaie, dat lukt en daar zit dan een volgend coordinaat in. De volgende vinden we ook snel, en rijden naar het derde punt. Onderweg vooral genietend van de vele haarspeltbochten en de natuur. We komen op een heel idillisch plekje terecht waar we portemonnaie nummer drie moeten zoeken. Het kerkje staat nog maar daaromheen vooral ruines van huisjes, jammer genoeg staat er geen bordje bij wat het ooit geweest is. Maar het zoeken naar nummer drie lukt niet. Na een poos geven we het op, jammer, de eindbox is al tien maanden niet gevonden en wij dachten het even te fixen. Bijna bij de auto ga ik toch nog een keer terug, dat had ik gelezen op een log van anderen, en ja hoor, ik vind het deze keer wel! We rijden naar de eindcache, daar staat een afrastering maar Leo laat zich nu niet meer tegenhouden, na 10 maanden is er weer een nieuwe laatste vinder. Tevreden rijden we naar het strand om de rest van de dag door te brengen. 

Daar is ook onze enige niet gevonden cache in de buurt, dus ga ik de zee trotseren deze keer en zwem er naar toe. Ik vind het verlaten strandje, maar de golven zijn best heftif en er zijn veel rotsen. Aan land moet ik even bij komen, zoek nog wel, maar op blote voeten is het niet te doen. Ook ben ik wel een beetje bang voor de zee en helemaal alleen, dus zoek ik niet verder, en duik de wilde zee maar weer in. Als ik om de eerste paar rotsen heen ben is de zee weer rustiger en kan ik al snorkelend en genietend verder naar de kant. Wel erg jammer dat we er dus nu één niet hebben, alle anderen wel.

Op het strand eten we de lekkere dingen op die we nu vanmorgen al bij de bakker hadden ingeslagen. Gelukkig zijn er ook wolken zodat we het kunnen uithouden tot een uurtje of zes. 

Iets meer dan een half uurtje terug rijden naar het hotel en nog lekker even op ons balkonnetje zitten voor we gaan kijken waar we gaan eten.

Het wordt laat, dus snel even nog iets ordenen voor morgen.

Half zeven mogen wij ontbijten, degene die een transfer hebben nog vroeger. Het is een klein uurtje rijden naar het vliegveld. 

Omdat het morgen alleen een terugreis is stopt hier weer het blog, we hebben een heerlijke week gehad.

Lefkas, Griekenland, dag 6

Stralend weer, toch gaan we aan de wandel. Ergens op het eiland is een kloof, de Faraggi Melissas, dat weten we van het wandelboekje dat Leo had gevonden. Langs de route staan allemaal ruïnes van watermolens en ook de natuur is weer prachtig. We zoeken even de goede weg, maar die vinden we snel, de wandeling gaat langs de kloof, smal pad, en hier en daar ga je via een bruggetje over het “ravijn” naar de andere kant. Echt spectaculair is het niet en er stroomt ook geen water, maar leuk is het wel. Natuurlijk is het ook klimmen en dalen, zoals iedere keer als je wandelt op dit eiland. Het is nu eenmaal een klein eiland met een aantal bergen van mer dan 1000 meter. 

Eenmaal bij de auto besluiten we voor we naar een strand gaan toch nog even naar het klooster te gaan. Het zou volgens het boekje het enige bewoonde klooster op het eiland zijn, al weten wij nu dat er nog eentje is. Het Faneromeni Monastery is mooi, goed onderhouden, maar er hangt geen sfeer. Ik vond het andere waar we geweest zijn dus mooier. Maar goed, het is wel echt een klooster. Ik zag bij de ingang geen kledingvoorschriften, maar toen ik een vrouw tegen kwam met wel een heel aparte schort aan......wist ik genoeg. Inderdaad, zij deed hem bij de ingang uit en hing hem terug op de haak achter de deur. Geeft niet, we zijn niemand tegen gekomen verder. Iets buiten het klooster was nog een klein dierentuintje, maar dat was meer zielig dan iets anders.

Voor de lunch rijden we langs een backery, maar weer te laat, hebben we meestal de laatste broodjes, nu was er eigenlijk helemaal niets. Maar....er werd even een ham/ kaas tosti voor ons gemaakt. En dan....het strand. Het is weer mooi en rustig. Jammer genoeg geen vissen om lekker te snorkelen, maar wel even lekker gezwommen. Na een poosje gaan we toch nog even een strand verder kijken, een mooie haarspeltbochten weg leidt ons er naar toe met nog een geocache. Ook hier blijven we een poosje liggen lezen en dan snel naar huis. We eten in het hotel en lopen dan nog even door de winkelstraat.

Lefkas, Griekenland, dag 5

Het is bewolkt, we gaan eerst maar op pad om nog twee caches te doen. Al is het bewolkt, het blijft leuk om rond te rijden, smalle weggetjes die vooral heel steil zijn te rijden en te genieten van de bloemen. Ook de uitzichten die je overal hebt gaan niet vervelen. Ergens in een baai gaan we op een klein strandje liggen. Niet veel zon, maar juist heerlijk om te lezen en te kijken. Op weg naar een volgend strandje vragen we aan een “ oud” mannetje die voor zijn huis zit of er een bakkertje is. Omdat we hem begroeten in het Grieks, hij geen woord over de grens spreekt, krijgen we een waterval aan Grieks over ons heen, we komen er niet verder mee. Geeft niet, ergens na lunchtijd komen we alsnog langs een bakker en hebben we twee broodjes te pakken. We vinden weer een strandje en nu kan ik het niet laten. Het water is ijskoud, maar ik zal en wil snorkelen. Het is kristalhelder en zo waar zijn er ook vissen. Het mooiste wat ik vandaag zie van de onderwaterwereld is een rode zeester. Ik zwem een paar keer heen en weer langs de kant en ga dan op mijn handdoek drogen en warm worden. Het is heerlijk. Tegen half zes houden we de stranden voor gezien en rijden nog de landtong op die tegenover het plaatsje waar we zitten ligt. Op de uiterste punt staat een klein rotskerkje, tenminste, het is tegen een rots aan gebouwd. Inmiddels zien we ook de zon doorbreken en blijven nog even lekker zitten. Een heerlijk dagje zo. Het is al best laat als we een eettentje gaan zoeken, maar dat geeft hier natuurlijk niet. Ook wel gezellig, de kerstlampjes gaan volop aan.

Lefkas, Griekenland, dag 4

Na het ontbijt gaan we weer over het eiland dwalen. We genieten nog steeds van het uitzicht dat je aan deze kant hebt, het blijft hetzelfde en toch steeds weer anders. We wandelen naar een cache en de route wordt wat moeilijk gemaakt door de vele spinnenwebben en stekelbosjes waar we doorheen moeten ploegen. Dan verder naar een iets lastiger cache genaamd Mickey Mouse. Daar moeten we meer voor doen nl vanaf een bepaald punt moeten we 110 meter lopen in een hoek van 105 graden. Dan ligt er een doos onder een steen. De volgende foto laat de doos zien en die daaronder het gebied waar we moesten zoeken, onder een steen.

Als je goed kijkt kan je Leo vinden en hij geeft niet snel op , dus vind de doos. Anderen hebben geschreven dat er teveel stenen liggen, de doos was dan ook al ongeveer een half jaar niet gevonden. Verder vinden ze het leuk als je er een foto bij plaatst op een bepaalde manier:

De schotels werden vroeger gebruikt om informatie van Turkije naar Italie te krijgen, nu is het vervallen, een spookachtig geheel. Maar wel leuk om even rond te lopen.

Dan gaan we verder, waarschijnlijk naar het hoogst gelegen kerkje hier op het eiland, 1000 meter, en ook alleen kunnen vinden omdat het een geocache lokatie is.

Het is schattig, en er staan heel wat meer stoeltjes in dan andere kerkjes.

Omdat we overal rustig de tijd nemen, lekker rond kijken en rond sleteren gaat de tijd al weer snel. We rijden op weg naar het strand nog langs een cache, niets bijzonders, alleen is het nu een bouwplaats geworden en moeten we het hek even los maken om hem te kunnen loggen. In een klein bergdorpje zoeken we een bakkertje, en die vinden we. Er zijn nog drie broodjes, één met spinazie, één met aardappel/kaas en één met chocola. We laten ze alle drie doormidden snijden en gaan dan op het kerkplein lekker zitten lunchen. Dan rijden we door naar Agios Nikitas waar we naar een mooi strand wandelen. Het nadeel is wel dat je op zee niveau begint, dan de berg op moet en dus ook weer naar beneden. Stukje klimmen en meer dan 250 traptreden, maar die zijn we nog wel gewend. Maar......dan heb je ook wat, we zijn de hele middag gebleven en heel, heel, eventjes de zee in gegaan, maar het water is nog ijs en ijskoud. Eenmaal terug in het plaatsje besluiten we eerst maar te eten voordat we terug rijden. Het is nog lang licht, dus dat lukt nog wel.

Lefkas, Griekenland, dag 3

Vanmorgen horen we van onze gezellige buurman dat iedereen wakker is geweest van het brandalarm. Wij hebben heerlijk geslapen en ik maak de afspraak dat als er echt brand is, hij mij wel moet komen redden, wij hebben niets gehoord.

Na het ontbijt gaan we  weer een dagje eiland-dwalen. We doen dit aan de hand van onze geocache en rijden daarom de bergen in om een grot te zoeken. Helemaal in “ the middle off nowhere” ligt deze en door goed lezen vinden we de cache. Wat we niet hadden verwacht, er was nog een stel om deze grot te bewonderen, maar geen mede- cachers. De wegen er naar toe waren klein, vol bloeiende bermen, en dat was mooi. Dan rijden we verder met als doel het lighthouse, helemaal in het zuiden. Op de weg daar naar toe liggen er ook nog twee verstopt, de eerste die we vinden is op een plek met een mooi uitzicht en in de verte de rotsen waarboven de vuurtoren staat. Aangekomen bij de vuurtoren wandelen we een stukje, genietend van het moois om ons heen. Natuurlijk kunnen we weer een vondst bij schrijven. Maar wat een smalle bergweggetjes zijn er overal. We nemen een klein omweggetje langs en klooster. Het wordt sinds kort weer bewoont en we worden welkom geheten. Dwz, kom vooral ons winkeltje in. We krijgen een snoepje, om toch iets te kopen koop ik een gehaakt kruisje en we krijgen begeleiding naar het kleine kappelletje, de deur wordt van slot gehaald. Zo leuk om te merken hoe ze hun best voor je doen.

Ondertussen is het al lang lunchtijd en we stoppen bij het eerste restaurantje dat we zien, bij een mooi uitzichtpunt. We kunnen er weer tegen. Het plan is om een wandeling langs de kust te maken naar een mooi strand. Ook daar is een geocache. Maar eerst wandelen! Het is best wel een klim en daarna natuurlijk terug naar zee niveau. Maar.......we worden beloond met een prachtige baai. Het zeewater is koud, maar pootje baden kan altijd. Het is genieten, witte stenen en azuurblauw water. Dan de trap weer op om de cache te gaan zoeken. Nu hadden we gelezen dat sommigen het niet wagen vanwege de steile rots en puntige stenen, maar Leo zet door en ergens op een vreselijk eng randje vind hij het doosje, maar heeft geen pen. Dan toch ook maar er achteraan om in het logboek te schrijven, de vorige “ found” was vijf maanden geleden. Trots klimmen en dalen we weer naar de auto. Vandaag best veel gewandeld, heerlijk. Bij het hotel melden we ons nog even aan voor het eten en douchen snel. Een wortelsoepje, griekse salade, en de twee hoofdgerechten delen we, beef en stoofpotje van lam. Een heerlijk limocellotoetje maakt het af. De serveerster vraagt of het eten wel goed was omdat we niet alles op hebben, maar het was teveel. Ook worden we nog even gevraagd over het brandalarm, ook zij weet nu dat wij waarschijnlijk niet wakker worden.

( jammer, maar de halsbrekende toeren van Leo staan op mijn telefoon, die foto’s kan ik hier niet bij plaatsen)

Lefkas, Griekenland, dag 2

Half negen genieten we van een lekker ontbijtje. We kletsen nog wat en gaan dan op pad. Ook vandaag gaan we aan de hand van geocache wat punten opzoeken die mooi zijn. Allereerst een punt met mooi uitzicht. De cache vinden we meteen. Daarna stuurd onze navigatie ons over wel hele smalle weggetjes met ook veel haarspeltbochten. We rijden de bergen in. We gaan naar de Nidri Waterfall. Een korte wandeling door een kloof, beetje klimmen, echt prachtig. Vorige week heeft het veel geregent, dus de waterval was goed gevuld. Omdat ik mijn sandalen aan had kon ik ook nog een stukje door het water lopen/ klimmen. Terug bij de auto is een restaurantje, daar genieten we van een hele lekkere smoothy. Voor we een volgend punt opzoeken kopen we eerst broodjes bij een plaatselijk bakkertje. We nemen vier verschillende zodat we vier keer een half broodje hebben, ze smaken heerlijk. Dan verder en ondertussen genieten van de vele bloemen, de mooie uitzichten enz.

We stoppen bij de ruïnes van St George Monestery. Daar is ons hotel naar vernoemd. We dwalen op het terrein rond, alleen het kerkje staat nog redelijk. Maar de zon schijnt, het is mooi. We rijden verder en komen dan weer bij een punt met oude windmolens, we maken een wandelingetje, kleine klim, om ook deze cache te kunnen loggen. Dan toch maar terug naar het hotel, de benzine wordt minder in de tank, en we waren alleen dichte pompen tegen gekomen, dus niet verder het eiland op, de bergen in, morgen eerst tanken.

We gaan bij het zwembad nog even heerlijk in de zon liggen lezen, haken, dit doen..

Als de zon achter de bergen verdwijnt gaan we eten in een tentje dat Leo vindt via internet, en ja, erg druk vanwege de goede recenties. We eten heerlijke tomatensoep, mousaka, en van het huis krijgen we een mini ijsje en ouzo. Langs de winkeltjes lopen we terug, op jacht naar tandpasta die we vergeten zijn. Het was een heerlijke dag.