Lefkas, Griekenland, dag 4

Na het ontbijt gaan we weer over het eiland dwalen. We genieten nog steeds van het uitzicht dat je aan deze kant hebt, het blijft hetzelfde en toch steeds weer anders. We wandelen naar een cache en de route wordt wat moeilijk gemaakt door de vele spinnenwebben en stekelbosjes waar we doorheen moeten ploegen. Dan verder naar een iets lastiger cache genaamd Mickey Mouse. Daar moeten we meer voor doen nl vanaf een bepaald punt moeten we 110 meter lopen in een hoek van 105 graden. Dan ligt er een doos onder een steen. De volgende foto laat de doos zien en die daaronder het gebied waar we moesten zoeken, onder een steen.

Als je goed kijkt kan je Leo vinden en hij geeft niet snel op , dus vind de doos. Anderen hebben geschreven dat er teveel stenen liggen, de doos was dan ook al ongeveer een half jaar niet gevonden. Verder vinden ze het leuk als je er een foto bij plaatst op een bepaalde manier:

De schotels werden vroeger gebruikt om informatie van Turkije naar Italie te krijgen, nu is het vervallen, een spookachtig geheel. Maar wel leuk om even rond te lopen.

Dan gaan we verder, waarschijnlijk naar het hoogst gelegen kerkje hier op het eiland, 1000 meter, en ook alleen kunnen vinden omdat het een geocache lokatie is.

Het is schattig, en er staan heel wat meer stoeltjes in dan andere kerkjes.

Omdat we overal rustig de tijd nemen, lekker rond kijken en rond sleteren gaat de tijd al weer snel. We rijden op weg naar het strand nog langs een cache, niets bijzonders, alleen is het nu een bouwplaats geworden en moeten we het hek even los maken om hem te kunnen loggen. In een klein bergdorpje zoeken we een bakkertje, en die vinden we. Er zijn nog drie broodjes, één met spinazie, één met aardappel/kaas en één met chocola. We laten ze alle drie doormidden snijden en gaan dan op het kerkplein lekker zitten lunchen. Dan rijden we door naar Agios Nikitas waar we naar een mooi strand wandelen. Het nadeel is wel dat je op zee niveau begint, dan de berg op moet en dus ook weer naar beneden. Stukje klimmen en meer dan 250 traptreden, maar die zijn we nog wel gewend. Maar......dan heb je ook wat, we zijn de hele middag gebleven en heel, heel, eventjes de zee in gegaan, maar het water is nog ijs en ijskoud. Eenmaal terug in het plaatsje besluiten we eerst maar te eten voordat we terug rijden. Het is nog lang licht, dus dat lukt nog wel.