Vanmorgen horen we van onze gezellige buurman dat iedereen wakker is geweest van het brandalarm. Wij hebben heerlijk geslapen en ik maak de afspraak dat als er echt brand is, hij mij wel moet komen redden, wij hebben niets gehoord.
Na het ontbijt gaan we weer een dagje eiland-dwalen. We doen dit aan de hand van onze geocache en rijden daarom de bergen in om een grot te zoeken. Helemaal in “ the middle off nowhere” ligt deze en door goed lezen vinden we de cache. Wat we niet hadden verwacht, er was nog een stel om deze grot te bewonderen, maar geen mede- cachers. De wegen er naar toe waren klein, vol bloeiende bermen, en dat was mooi. Dan rijden we verder met als doel het lighthouse, helemaal in het zuiden. Op de weg daar naar toe liggen er ook nog twee verstopt, de eerste die we vinden is op een plek met een mooi uitzicht en in de verte de rotsen waarboven de vuurtoren staat. Aangekomen bij de vuurtoren wandelen we een stukje, genietend van het moois om ons heen. Natuurlijk kunnen we weer een vondst bij schrijven. Maar wat een smalle bergweggetjes zijn er overal. We nemen een klein omweggetje langs en klooster. Het wordt sinds kort weer bewoont en we worden welkom geheten. Dwz, kom vooral ons winkeltje in. We krijgen een snoepje, om toch iets te kopen koop ik een gehaakt kruisje en we krijgen begeleiding naar het kleine kappelletje, de deur wordt van slot gehaald. Zo leuk om te merken hoe ze hun best voor je doen.Ondertussen is het al lang lunchtijd en we stoppen bij het eerste restaurantje dat we zien, bij een mooi uitzichtpunt. We kunnen er weer tegen. Het plan is om een wandeling langs de kust te maken naar een mooi strand. Ook daar is een geocache. Maar eerst wandelen! Het is best wel een klim en daarna natuurlijk terug naar zee niveau. Maar.......we worden beloond met een prachtige baai. Het zeewater is koud, maar pootje baden kan altijd. Het is genieten, witte stenen en azuurblauw water. Dan de trap weer op om de cache te gaan zoeken. Nu hadden we gelezen dat sommigen het niet wagen vanwege de steile rots en puntige stenen, maar Leo zet door en ergens op een vreselijk eng randje vind hij het doosje, maar heeft geen pen. Dan toch ook maar er achteraan om in het logboek te schrijven, de vorige “ found” was vijf maanden geleden. Trots klimmen en dalen we weer naar de auto. Vandaag best veel gewandeld, heerlijk. Bij het hotel melden we ons nog even aan voor het eten en douchen snel. Een wortelsoepje, griekse salade, en de twee hoofdgerechten delen we, beef en stoofpotje van lam. Een heerlijk limocellotoetje maakt het af. De serveerster vraagt of het eten wel goed was omdat we niet alles op hebben, maar het was teveel. Ook worden we nog even gevraagd over het brandalarm, ook zij weet nu dat wij waarschijnlijk niet wakker worden.
( jammer, maar de halsbrekende toeren van Leo staan op mijn telefoon, die foto’s kan ik hier niet bij plaatsen)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten