Zuid Afrika dag 20

Iets voor half acht melden we ons voor het ontbijt, de koffers nemen we meteen mee. Eigenlijk hebben we haast, maar dat kennen ze niet in ons guesthouse. Maar toch... we rijden op tijd weg naar onze zipline tour. Gelukkig vinden we het vandaag vlot en hebben we gisteren avond kunnen boeken voor negen uur. We krijgen onze uitrusting om en worden begeleid door twee jonge mannen.
Eerst berg op met een jeep en dan even lopen naar het beginpunt. Er volgt een korte uitleg en dan begint het echte werk. Leo gaat als eerste, dan volgen wij. Het is fantastisch. Het is echt leuk om te doen en de bergen, uitzichten, om ons heen zijn mooi. Na de eerste zipline moeten we een stukje bergop lopen, nu snappen we waarom je ook nog een beetje conditie moet hebben.
We gaan verder, het is leuk, de jongens doen hun best. In totaal zeven lijnen. Op twee trajecten gaan we met twee tegelijk.
Karlijn en ik boffen, want dames gaan voor, en  die hoeven  niets te doen, alleen kijken en genieten.
Aan het eind worden we met de jeep terug gebracht naar onze auto. Wat een geweldige afsluiting van onze reis.

Maar, we hebben nog tijd dus rijden naar het mooie uitzichtpunt Signal Hill. Het is helder dus we hebben een mooi gezicht op Cape Town aan de voet van de Tafelberg. Ook hier maken we een wandelingetje, dit ook om misschien straks in het vliegtuig te kunnen slapen.

Onze tijd is nog niet op en eigenlijk wilde we nog naar Green Market Place. We vinden in dit drukke gebied snel een parkeerplaats. De parkeerwachter wijst ons meteen de weg, toch handig die mannen die je helpen met parkeren en op je auto letten en dat voor een fooi. Dit gaan we vast missen. Op het plein staan heel veel stalletjes met souvenirs. Het is gezellig, de meesten zijn ook aardig, maar de sfeer is wel anders dan in andere gebieden. Hier wordt wat dringende om sponsering gevraagd. Hoewel we nog een paar kleine dingen kopen en afdingen betalen we vast weer veel te veel. We lopen door voor onze lunch naar een subway, aan de rand van de wijk BoKaap, nog even naar de gekleurde huisjes kijken.

Dan wordt het tijd om naar het vliegveld te gaan, onderweg even langs de spar. Op een parkeerplaats kleden we ons om, doen alles in de koffers en gaan voor het afleveren van de auto nog even vol tanken.

Het zit er op, we zullen de leuke Afrikaanse woorden en zinnetjes gaan missen (vooral voor dyslecten lekker simpel gespeld), de dieren en de mooie natuur.

Het vliegen naar huis is vooral lang.

 

Zuid Afrika dag 19

Deze morgen is het ontbijt weer wat langzaam, maar we hebben geduld en het smaakt goed. Vervolgens pakken we weer alle spullen om ze in de auto in te laden. Als eerst proberen we de plek te vinden waar je kunt ziplinen, het blijft helaas bij zoeken, nog niet gevonden. Omdat we toch in de buurt zijn gaan we dan maar naar Kirstenbosch. Een mooi (aangelegd) natuurpark met op de achtergrond de bergen. We maken een wandeling door het betoverende bos, wandelen over een wandelpad op palen tussen de bomen en door de rest van het park. Op een bankje gaan we zitten en eten we wat. Vervolgens lopen we het park uit, want er is nog meer te zien in Kaapstad.

Bo Kaap is de volgende stop, Jasper rijdt ons weer goed rond. Het is een wijk met allemaal gekleurde huisjes, erg vrolijk. We maken wat foto's, dit gaat helaas lastig vanwege de geparkeerde auto's, maar het is een leuk gezicht. We lopen nog wat verder de wijk in en lunchen op een stoepje. Als we weer terug komen bij het begin blijkt dat een aantal geparkeerde auto's weg zijn, dus maken we nog een aantal foto's.  Wanneer we weer de wijk uit proberen te rijden en eigenlijk verkeerd gaan, komen we wel op een plek met mooi uitzicht op de tafelberg.

Ook gaan we naar Waterfront, een soort boulevard langs de haven, met vooral veel winkels. We besluiten het reuzenrad in te gaan, waar we een mooi uitzicht hebben op de stad. Hier zien we dat Waterfront verder (naar onze mening) niet heel veel voor stelt, dus we gaan, na wat toeristische winkeltjes bezocht te hebben, weer naar de auto.

De dag sluiten we af op het strand, Camps Bay. Met uitzicht op Lions head en andere bergen. Het is een mooi plekje. Op een kleedje gaan we zitten en wachten tot de zon in de zee zakt. Dan hebben we onze laatste keer 's avonds uit eten,  langs de boulevard, het was ook gelijk de duurste keer, 900 rand, maar omgerekend is dat nog steeds niet veel.

Zuid Afrika dag 18

Het ontbijt kan vanaf 7.15 uur, maar het tempo hier inschattende besluiten wij om half acht aan te schuiven. Dat is een goed idee, het wordt net allemaal klaar gezet. We mogen ons eitje kiezen en  verder is het prima te doen. Jasper kruipt weer achter het stuur, Leo krijgt geen kans,  en  we beginnen aan een route over het Kaapse schiereiland. We zijn zo vroeg dat we nog even  in de wolken rijden, maar al snel zien we het zonnetje al weer.

Eerste stop is Muizenberg, daar staan hele leuke omkleedhuisjes op het strand. Het zonnetje schijnt nog, dus we maken een wandelingetje. Natuurlijk zetten we dit kleurrijke tafereeltje op de foto. Na een uurtje gaan we verder, het zonnetje is inmiddels ook weg.

De tweede stop is Boulders Beach, naar de pinguïn kolonie. We kopen een kaartje en gaan het vlonderpad op met aan het eind een te mooi uitzicht om op te schrijven. Pinguïns op het strand, tussen  stenen met een azuur blauwe zee. Het is genieten. Ook het andere pad lopen we en dan willen we ook nog proberen bij ze in de buurt te komen. Dat lukt niet hier maar een stukje verder kan dat wel. Op dit pad komen we een verdwaalde pinguïn tegen die we proberen te redden door hem de weg terug te wijzen. Het gaat een tijdje goed, de meeste tegenliggers werken mee, maar hij wordt  moe en neemt een verkeerd zijweggetje. Jammer maar hij moet uitrusten. Met hetzelfde kaartje kunnen we het strand op. Zand, graniet rotsen, azuurblauw water en zon, dan denk je dat het niet mooier kan, maar dan kom je pinguïns tegen! We moeten wel onder en over de granietblokken en door de zee, het is leuk. We genieten eigenlijk veel te lang. Gelukkig dat er ook nog iemand is die over ons waakte, want bij opkomend tij kom je op een gegeven moment niet meer terug. Als we aan het eind even   iets snacken komt daar onze pinguïn aan, eindelijk de weg naar zee gevonden, blij gaat hij  zwemmen. Met pijn in ons hart laten we dit plekje achter om  de route verder te rijden.

Het volgende punt waar we stoppen is Cape Point. Vast heel mooi, maar wij zitten in de wolken. Dan eerst maar iets eten in het enige restaurant, het is tenslotte al half drie. Dat zit vol dus gaan we naar de afhaal. Als we met ons eten naar de auto willen lopen vraagt de parkwachter waar we het op willen eten. Vanwege de kou willen wij naar de auto en dat is goed. Vanwege een kwade baboon die de boel onveilig maakt worden we naar onze auto begeleid. Hij laat ons weer alleen als we veilig in onze auto zitten. We eten best lekker en gezellig. Vervolgens zetten we het bordje op de foto en rijden dan naar Cape off  Good Hope. Ook daar zetten  we het bordje op de foto en zien inmiddels al iets meer van de omgeving. Ook zien  we een zeeleeuw en even later een struisvogel.

Onze route gaat verder en Jasper mag over een van de mooiste wegen van de wereld rijden. De weg is vaak gebruikt voor autoreclames. Chapmans Piek. Het is echt mooi, steile rotswanden gaan de zee in, mooie vergezichten, Jasper rijdt relaxed verder. Gelukkig kunnen we even paar keer stoppen om beter te kijken.

Eigenlijk is de rest van de route naar ons guesthouse ook mooi, de Tabel Mountain, de ene keer mooi in de zon, dan weer met wolken op de top. We hebben een mooie dag gehad.

We zetten de meeste troep in onze kamer en proberen een ondergaande zon te vinden. Dat lukt niet maar we wandelen wel een stuk in het steeds donker wordende Cape Town. We besluiten in hetzelfde eettentje als gisteren te gaan eten en met wat omwegen komen we daar aan.

Vandaag allemaal foto's van mijn telefoon, dat ik makkelijk

Zuid Afrika dag 17

Vandaag hebben we pannenkoeken als ontbijt, het smaakt heerlijk. Het is alleen pas om acht uur, dus rond negen kunnen we op pad. We rijden Hermanus uit en proberen zoveel mogelijk langs de kust te rijden. Onze eerste stop is bij Betty's Bay, waar een pinguïnkolonie is! Je kunt er over een loopbrug wandelen met zicht op de pinguïns, we hadden verwacht dat er geen hek tussen zou zitten en we direct bij ze op het strand konden gaan zitten, maar helaas blijkt dit niet zo te zijn. Dat zal de pret niet drukken, we kijken naar deze schattige, soms wel wat onhandige wezentjes en schieten er op los. Het waait alleen erg hard waardoor het moeilijk is de camera stil te houden. De pinguïns liggen lekker op de rotsen, of in hun nesten. Er zijn er een aantal actiever, die hupsen van de ene rots naar de andere, soms vallen ze (en blijven ze liggen) maar de meeste bereiken het water. Daar worden ze door de golven opgeslokt. Het is een grappig gezicht dus we blijven een tijdje, tot onze handen wel erg koud worden. Dan stappen we weer in de auto, op weg naar het volgende.

In Pringle Bay maken we een korte stop, het strand is erg mooi. We eten, hoe kan het ook anders, pringles!  Dat moest natuurlijk even gebeuren. Vervolgens rijden we verder langs een prachtige kustlijn,  waar we een stop maken om te picknicken. Als we even later verder rijden zien we dolfijnen springen langs de kust. Helaas kunnen we daar niet stoppen, maar de eerste parkeerplaats zetten we de auto neer. We verwachten niet veel maar uiteindelijk zien we ze toch weer!

Als ze uit het zicht zijn rijden we verder naar Kaapstad! De lucht is blauw en hier lijkt het minder hard te waaien dus besluiten we gelijk te kijken of de kabelbaan die de tafelberg op gaat open is. Al veel mensen die we hebben gesproken hadden problemen om er op te komen, gesloten wegens onderhoud, slecht weer.. de eerste kans die we hebben moeten we dus pakken. De kabelbaan gaat, dus we gaan gelijk in de rij staan voor de tickets. Het duurt eventjes, maar niet te lang, en dan kunnen we het wagentje in. Hier is het uitzicht al mooi, we zijn zo boven, daar is het uitzicht nog mooier. Toch een beetje bang dat er ineens een wolkendek komt, oftewel een tafelkleedje, lopen we snel eerst een rondje. Daarna doen we het wat rustiger aan en maken foto's. Op de berg is de stad goed te zien en ook robbeneiland is zichtbaar. Ook dichterbij is genoeg te zien, mooie vogels en dassies. Voor dat de laatste gondel gaan wij naar beneden, voor de zekerheid. We zijn zo weer beneden, kijken even in het winkeltje en lopen dan weer naar de auto toe. De man die op onze auto heeft gelet zegt dat er niets mee gebeurd is en we geven hem wat voor het opletten.

Nu is het tijd om naar het guesthouse te rijden, het zijn lastige steile, smalle en kronkelende straatjes, maar Jasper redt zich goed. Als we de auto parkeren en de baas ontmoeten zegt hij dat we eerst alle bagage uit de auto moeten halen. Maar dan ook echt alles, geen papiertje of waterflesje mag blijven liggen, dat is veiliger. We doen maar braaf wat hij zegt en halen alle troep uit de auto. Als alles in de ruime kamers ligt gaan we een stukje wandelen op zoek naar een restaurantje. Alles blijkt veilig! We komen uit bij iets wat op een plaatselijk eetcafe lijkt, we hebben zo onze twijfels maar hebben honger dus we gaan zitten. Het smaakt ons goed, dus een prima keus!

Zuid Afrika dag 16

Half acht staan we klaar voor de rondleiding over de boerderij. We zijn met drie andere gezinnen en gaan met ons allen in een aanhangwagen.
Eerst naar de struisvogels, daar volgt er  korte uitleg. We rijden door een mooi glooiend landschap met gerst, koolzaad enz. De drie honden gaan een kudde schapen in een kraal sturen. Onze gids heeft dat in Argentinië geleerd. De kinderen mogen even later nog op een  struisvogelei staan. Om negen uur kunnen we bij het ontbijt aanschuiven. Een mooi met fruit en bloemetje opgemaakt bordje staat klaar en we kunnen een ei met toebehoren bestellen, natuurlijk een struisvogelomelet. Het gaat niet heel snel dus we rijden pas kwart over tien weg. In Swellendam stoppen we even en kijken naar de "mooie" huizen. Al snel rijden we door naar De Kelder. Je zou daar goed walvissen kunnen spotten. We vinden het plekje niet meteen maar bij het koffiepunt waar we zijn weten ze ons de goede weg te wijzen. Alleen.... We moeten ons toch echt warmer kleden met deze kou, als wij vertellen dat de zomer bij ons vaak slechter is dan hun winter besluiten ze om niet naar Nederland te komen. Uiteindelijk zitten we een paar uur naar de zee te staren en zien uiteindelijk vijf walvissen, wel ver weg. Maar, het zonnetje schijnt heerlijk en het houten vlondertje zit prima. Het is ook wel gezellig, iedereen komt voor hetzelfde doel en we zoeken gezamenlijk. Jasper kruipt weer achter het stuur en  rond vijf uur zijn we bij het volgende adres,  in Hermanus, hele mooie kamers. Meteen na het inchecken lopen we naar het strand, nemen daar het wandelpad, maar zien geen walvissen meer. Bij een eettentje eten we lekker en maken plannen voor de komende dagen.

Zuid Afrika dag 15

Aan het ontbijt zitten we met het gezin wat we in een eerder verblijf hebben ontmoet. De vorige avond kwamen ze ineens binnen wandelen, en hebben we weer even bijgepraat over onze ervaringen. Deze morgen gaan we weer proberen of we de walvisboottrip kunnen doen en het gezin doet gezellig mee, ze hebben de laatste vier plekken.

Met twee fortuners achter elkaar rijden we naar Ocean Blue, het bedrijf die de boottochten organiseert. We kunnen gelijk betalen, dus dat betekend dat het door gaat! Wel moeten we zwemvesten aan en krijgen we een korte uitleg. Er zitten voornamelijk Nederlanders op de boot. De boot ligt aan land en wordt met een wagen de zee in geduwd, dit zou voor hoge golven zorgen, dus camera's moesten in de tassen blijven. Mijn camera heb ik in een waterdichte hoes gedaan, ik was voorbereid, het valt alleen reuze mee, alleen een paar druppeltjes voelen we.

Vervolgens varen we met grote snelheid door de baai, de punt van de boot gaat zo ver omhoog dat we geen walvissen meer kunnen spotten. Gelukkig kan de tourman dat wel, want even verder is daar een walvis ! We zien hem heel eventjes, dan duikt hij weer onder, ze kunnen wel veertig minuten onder blijven, dus we weten waar we op wachten. Gelukkig blijkt dit een jong te zijn, dus komt hij vaker omhoog. Zijn moeder ligt waarschijnlijk ergens in de baai te slapen verteld de gids. Er zwemt ook een zeeleeuw, en wat blijkt, die speelt als het ware met de walvis. Voor ons een goed punt om onze ogen op te richten. Waar de zeeleeuw verschijnt is ook af en toe de walvis te zien. Helaas zien we voornamelijk de rugvin, hij wilt niet zijn staart laten zien. Een aantal Nederlanders mopperen dat we heel de tijd bij dezelfde walvis blijven en niet verder gaan zoeken naar anderen, maar de man legt uit dat het de dieren stress zal opleveren dus dat hij bij deze ene walvis blijft. Dus kijken we nog een hele tijd, uiteindelijk laat hij ook nog zijn kop zien. Dan is het tijd om weer naar de kant te gaan.  Ook dit belooft spectaculair te worden, we moeten ons goed vasthouden want de bood gaat zo op volle kracht en vaart zich dan zo het zand op. Het viel weer mee uiteindelijk.

Wanneer we de reddingsvesten weer hebben ingeleverd vragen we bij de balie van Ocean Blue hoe het zit met de township tour, het blijkt dat er nu gelijk een gaat beginnen. Er zijn maar twee andere mensen en we kunnen met hun meerijden, zodat onze auto op een veilige parkeerplaats staat. We krijgen een rondleiding van iemand uit het township. De mensen in het township weten dat wij de rondleiding doen bij Ocean Blue en ze zullen ons dan ook niets doen, de organisatie helpt de school en met het geld dat wij betalen wordt het salaris van de leerkrachten betaald. We lopen rond en bezoeken de school en de pre-school. Als we bij het laatste naar binnen lopen worden we omringt door kinderen, allemaal willen ze knuffelen en high fives geven. Ze bekijken je, voelen aan je kleding en zijn vooral geïnteresseerd in de camera's. Het zijn allemaal schatjes en we moeten dan ook moeite doen om weer van ze los te komen als wij weer verder gaan met de tour en zij weer met hun les programma.

Bij de school zijn de regels wat strenger, hier moeten de kinderen grotendeels op een afstand blijven. Ze zingen wel wat liedjes voor ons, ook een lied over Ocean Blue,  een beetje propaganda achtig vind ik het wel, maar als ik de gids er om vraag zegt ze dat het een manier is om de bazen van de organisatie te bedanken. Na iets langer dan een uur zijn we weer terug bij onze auto, het is al even lunch tijd geweest maar toch besluiten we eerst een stuk verder te rijden, naar Knysna. Onderweg eten we wel alvast wat koekjes.

De belangrijkste bezienswaardigheid in Knysna zijn de twee Heads. Mooie kliffen zijn het, eerst bekijken we ze vanaf het viewpoint en vervolgens op zee niveau. Hier is ook een restaurant, waar we heerlijke pizza eten met een prachtig uitzicht. 

Dan is het tijd om verder te gaan want we moeten nog zo'n drie uur rijden. Gelukkig doet Jasper dat graag want de rest van ons sukkelt onderweg in slaap. De omgeving is mooi, maar de dag was vermoeiend, dus het valt niet tegen te houden. Hettie had nog niet gereden en omdat Jasper anders wel een heel stuk moet gaat zij het laatste stukje.  Als we bijna bij de boerderij zijn zien we al struisvogels. De boerderij is knus en de kamers ruim, het uitzicht is mooi en de dieren lopen in de wei. We besluiten toch maar mee te doen met het eten, we eten boboti en antiloop, struisvogel en beef.