Het is koud hier, maar we klagen niet, het is een mooie winterdag.
De zon staat stralend al de hemel. Wij ontbijten eerst, er is zoveel! We laten het ons goed smaken. Ondertussen verdelen we de rollen voor het eerste de van onze autoreis. Hettie begint met Jasper als bijrijder. Leo gaat proberen Karlijn wakker te houden. Autorit+ zon+karlijn =slapen.
Onderweg zien we veel, mooie landschappen maar ook krottenwijken en veel mensen langs de kant van de weg. Ze zijn aan het liften of steken ineens de snelweg over. Onze eerste stop is langs de weg bij een tankstation, waar ook een winkeltje en een ATM is. Na even twijfelen of we hier pinnen of bij onze eindbestemming besluiten Leo en Hettie voor de zekerheid hier te pinnen. Jasper en ik wachten in de auto. Even later komt Hettie terug, het pasje is verdwenen. Het blijkt dat de machine net werd bijgevuld en Leo dus zijn pasje niet meer terug kan krijgen. We vragen de mannen die er bij staan maar zij zeggen dat we het hoofdkantoor moeten bellen. Iedereen die langskomt spreken we aan, zo ook een gids van een bus en uiteindelijk krijgt hij het voor elkaar, de pinpas is terecht! Hoe weten we niet precies maar we zijn allang blij, we kunnen weer op weg, zonder verder gedoe. Jasper rijdt verder en dat gaat goed! Onderweg lezen we veel leuke plaatsnaam bordjes, Alkmaar, Geluk, Middelburg, Weltevreden.
Onze volgende stop is bij Old Joe's Kaia in Schoemanskloof. Dit stond aangeraden bij onze reisbeschrijving. Het ziet er heel leuk uit, overal mooie planten en schattige tierlantijntjes. We vragen of we eerst wat kunnen wandelen in de tuin en vervolgens eten. De vriendelijke vrouw stelt voor dat we eerst het eten bestellen en dan gaan wandelen zodat het eten klaar is als we terug zijn. Een goed idee vinden wij en we bekijken de kaart. Tot Jaspers schrik (en eigenlijk ook die van Hettie en Leo) staat er geen vlees op de kaart, het blijkt allemaal vegan te zijn. Ze durven het toch aan en we bestellen: spring roll trio, chilli bites, beetroot falafel, quinoa en potato chips on the side. We lopen door de rustgevende tuin en bekijken het labyrint van planten. Als we terug komen staat het eten bijna klaar. Even luisteren we nog naar het Afrikaans wat aan de tafel naast ons wordt besproken en dan is het eten er al. Iedereen eet van alles wat en zo hebben we toch weer nieuwe dingen ontdekt. Helaas is het na alle rust weer tijd om de weg op te gaan.
We rijden weer een heel stuk en het wordt al drukker op de wegen. In een plaatsje halen we boodschappen bij de superspar en vervolgen onze weg. Rond vijf uur zijn we bij de Paul Kruger Gate waar we gelijk ons eerste wilde dier spotten, een olifant! Hij staat even verderop en we zetten onze auto aan de kant om foto's te maken. We staan op een brug dus hoeven ons geen zorgen te maken over onze veiligheid. Als we ook nog de andere kant op de foto willen zetten zie ik een nijlpaard vlak bij onder de brug. Ons tweede wilde dier en en we zijn nog niet eens het park binnen. Ook deze zetten we natuurlijk op de foto. Een bus met andere toeristen rijdt langs en vraagt wat er te zien is. Een nijlpaard hadden ze nog niet gezien dus ze stappen allemaal uit. Vervolgens de gate in, het begint al donker te worden dus we willen opschieten er moet alleen nog bij de receptie gegevens doorgeven worden. Iets later kunnen we dan echt het Kruger National Park in. Een beetje opschieten moeten we wel, dus geen tijd voor uitgebreid speurwerk maar we zien wel wat steenbokken onderweg. Het is donker als we bij de hutjes aankomen, dus gelijk op zoek naar de zaklampen. Verder maken we een wandelingetje over het terrein en eten soep met brood in onze buitenkeuken. Af en toe horen wel dieren geluiden, maar wel kunnen ze niet thuis brengen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten