vrijdag 31 juli 2015

Thailand- dag 13, boottrip

Vandaag zetten we wel weer een wekker, om 8:45 worden we namelijk opgehaald voor een dagtocht langs 5 snorkel plekken. Het is bijzonder druk bij het ontbijt, een hele groep, waarschijnlijk van een groepsreis zit ook te ontbijten. Na het ontbijt worden we met de taxi naar de pier gebracht, dit is weer een hele belevenis. In de achterbak moet je je goed vasthouden met alle hobbels. Er komt zelfs nog een tegenligger aan waardoor de auto op een hele steile weg achteruit moet, het is spannend. Gelukkig gaat alles goed en komen we veilig bij de pier aan. Daar gaan we via een aantal boten onze boot in, we zien de andere boten al vol stromen met mensen en hopen dat die van ons rustig blijft... het mocht niet baten, ook onze boot wordt volgepropt. We waren op tijd, dus kunnen een goede plek behouden. Het duurt even voor de boot vertrekt en als we dan onderweg zijn varen we ergens overheen. We horen een bonk en vervolgens ligt de boot stil, gelukkig na een tijdje kunnen we weer verder.  Onze eerste stop is shark bay, we spreken af dat we de haai op zijn neus kietelen als iemand in de problemen komt, zo hebben we dat op discovery channel gezien. Eenmaal onder water blijkt dit onnodig geweest te zijn, we zien helaas niet zo veel, vooral afgebrokkeld koraal, zonde. Om onze energie te sparen gaan we maar wat eerder terug naar de boot, hier is toch niet veel te zien.
Dan stoppen we bij Aow Leuk, hier is het koraal heel mooi en ook zien we veel vissen. Vanaf de boot is het een stukje zwemmen tegen de stroom in, hier hebben wij geluk mee. Met onze vinnen en redelijke snorkel ervaring zijn we zo bij het mooie gedeelte. Echter zijn er veel mensen in onze groep die vandaag voor het eerst snorkelen, zij blijven rondom de boot en zo hebben wij rust om ons heen om te genieten van het moois. Na een half uur worden we weer terug gefloten en gaan we weer de boot op. We varen verder naar het noorden naar Mango Bay ook hier mogen we weer een half uur snorkelen . Onze volgende stop is bij Hin Wong, hier is het wat kleiner en dichter bij de boot, dus drukker in het water. We zien heel veel roze anamoon vissen en nog wat andere vissen.  Als we weer terug zijn op de boot krijgen we een bakje met eten, rijst, saus met vlees en een eitje. Als iedereen is uitgegeten gaan we naar onze laatste stop, Nang Yuan. Dit zijn drie eilandjes die verbonden zijn door een zand strand. Op het eiland zijn vinnen en plastic flesjes niet toegestaan, dus we zullen het zonder moeten doen. We denken de drukte te ontwijken en gelijk naar het uitzichtpunt te gaan, maar dat valt tegen. Tijdens de steile tocht naar boven passeren er veel mensen. Eerst over vlonders over het water en vervolgens een trap omhoog. Het laatste stuk bestaat uit alleen maar rotsen, het is een moeilijke weg. Er zijn veel mensen en iedereen helpt elkaar. Toch is het nog gevaarlijk, dit zien we aan een bebloede man. Wel loont het harde werk, iedereen zit onder de zweetdruppels maar het uitzicht is prachtig! Voorzichtig schuifelen we over de rotsen heen en weer en dan geven we andere mensen de ruimte en gaan we weer naar beneden. Daar aangekomen willen we maar een ding, de zee in ! Het is erg ondiep waardoor het snorkelen moeilijk gaat, toch zien we wel wat vissen. Om half 5 is het weer tijd om terug te gaan naar de boot, daar eten we watermeloen en waren weer terug naar de haven. Vervolgens de tocht naar het hotel in de achterbak en als we er zijn springen we snel het zwembad in om het zoute water af te spoelen. 

donderdag 30 juli 2015

Thailand dag 12

Vanmorgen konden we uitslapen, ontbijten zouden we tussen half 9 en 9 uur. Karlijn appt al om half 8 dat ze wakker is,  maar Jasper slaapt nog, dus langzaam aan doen. Toch gaan Karlijn en Hettie alvast naar het ontbijt en de mannen volgen. Het ontbijt is eenvoudiger dan andere hotels, maar veel meer keuze dan thuis. Dan gaan we naar het strand, de weg ernaar toe is bijzonder, het is een houten vlonder pad op palen met heel veel treden om de hoogte te overwinnen. Als er een boom wil groeien dan maken ze een gat in het pad of ze hebben de boom gespaard en een gat gemaakt tijdens het bouwen.
Op het strand gaan we eerst lekker lezen, puzzelen, kaarten en dan de zee in. Vooral het koraal is mooi, maar ook mooie vissen. Jammer dat er nog steeds veel mensen op het koraal gaan staan. Als we een beetje droog zijn gaan we een restaurant zoeken om te lunchen. We nemen er allemaal een verschillende smaken bij. Even het eten laten zakken en dan weer snorkelen. We wisten dat nemo een neef had en Leo vindt hem. In een anemoon zwemt het paartje, een beetje roze/bruin van kleur.
We eindigen onze middag bij het zwembad.
Als we willen gaan douchen hebben we een stroom storing, lamp weer aan, gauw eronder en dan sta je ineens onder de douche in het donker. Het blijft aan en uit gaan, dus besluiten we eerst te gaan eten, daar doet de stroom het redelijk. Ondertussen boeken we ook nog een snorkel excursie voor morgen. 

dinsdag 28 juli 2015

Thailand - dag 11 Ko Pha Ngan -> Ko Tao

Omdat we vandaag rustig aan doen, geen wekker gezet, toch om kwart over zeven wakker. Rustig naar het ontbijt, hier is het zeer rustig, bestellen een ommelet en krijgen er een die we zelfs met zijn drieën niet op krijgen. Na het ontbijt maken we nog wat foto's van het resort en vertoeven bij het zwembad. Het is iedere keer wel een klim naar ons huisje, via steile trappen. Om 12 uur vertrekken we naar de haven, waar we de ferrykaart omwisselen voor vier kaartjes en stickers voor de koffers en stickers voor ons.iedereen heeft nl een sticker op met de bestemming er op. Om 1 uur vertrekken we met de Fast Ferry naar Koh Tao, maar maken nog een tussen stop bij een klein eilandje Koh Naagng Yuan. Na een tocht van 54km zijn we er. Het is even zoeken naar de juiste chauffeur maar ook deze is weer snel gevonden. We reizen samen met een ander gezin in een half open auto over verharde en onverharde wegen en komen zo aan de andere kant van het eiland.
Na het inchecken gaan we lunchen, en daarna naar het strand van Tanote Bay.
Het is er erg mooi onderwater er zijn veel gekleurde vissen, koraal ect. Kortom een mooie snorkel plek.
Terug bij het hotel nog even zwemmen in het zwembad. Ook daar is het mooi, een zwembad met zo'n uitzicht, daar wil je iedere dag wel in zwemmen.
We kunnen tot 21:00 uur dineren dus doen we dit maar aansluitend. Eindelijk onze kip met cashewnoten, aanbevolen door onze fiets-gids in Bangkok.




Thailand - Dag 10, reizen

Vandaag was een vermoeiende reisdag, vandaar een kort berichtje.  Eerst met de transfer naar het vliegveld, toen vliegen naar Surat Thani en vanaf daar met de bus naar de pier om over te varen naar Koh phangang. Onderweg zien we een mooie zonsondergang.  

maandag 27 juli 2015

Thailand - Dag 9, Chiang Rai & Gouden driehoek

Vanmorgen gaat de wekker weer vroeg, om kwart over 6 zitten we aan het ontbijt. We eten ons buikje vol en wachten dan op de gids van vandaag. Hij is een beetje te laat en verontschuldigt zich daarvoor, we zijn het niet gewend, tot nu toe was iedereen die ons kwam op halen ruim op tijd. Het is een half uur rijden tot onze eerste stop zegt de gids, uiteindelijk na bijna anderhalf uur stoppen we, inmiddels zijn we gewend dat de tijdseenheden niet echt kloppen. Op deze manier hebben we toch nog een beetje kunnen slapen. De stop is bij een Hot spring, het is er best toeristisch, het warme water wordt er gemixt met koud water zodat je met je voeten in het water kan. We warmen even onze voeten in de bron, in het busje is het koud door de airco dus het warme water is welkom. Vervolgens gaan we naar het toilet, lopen nog een rondje, maken nog wat foto's en stappen dan de bus weer in.
We rijden door een prachtig groen landschap, overal bomen en struiken, bergen, bananenplantages en rijstvelden.
Dan stoppen we bij de witte tempel, de Wat Rong Khun. Het is een bijzondere, moderne tempel. Buiten de tempel staan allerlei duivelse figuren, die staan voor de slechtheid van de mens. Hoofden hangen in bomen en verschillende wezens komen uit de grond. Vervolgens staan er wachters die het slechte buiten de tempel proberen te houden. De tempel en het tempel terrein is helemaal wit, zelfs de kooikarpers. Voor de ingang van de tempel zie je allemaal handen omhoog grijpen, dat staat voor het altijd maar meer willen, de hebzucht. Er zijn maar twee handen waarbij er roze/paarsige nagellak op de nagels zit, dit omdat de kunstenaar gelooft dat onder de zonderaars zich weinig vrouwen bevinden.
Helaas kunnen we niet in de tempel kijken, wel kunnen we een schilderij zien van de muurschildering in de tempel.
Het is modern met alle kwaadaardigheden van de wereld afgebeeld. Disneyfiguren, Star Wars en veel meer.
Na de tempel rijden we weer een hele tijd en gaan dan eten met uitzicht op Myanmar. Het buffet smaak goed, ze houden er rekening met de toeristen dus het is allemaal niet te pittig. We vervolgen onze weg naar de gouden driehoek. Dit is het gebied waar Thailand,  Myanmar (Birma) en Laos aan elkaar grenzen. Vroeger was hier de opiumhandel, eerst werd er geld gebruikt maar hierdoor kwam de geldbalans uit evenwicht. Daarom werd er bepaald dat er alleen nog maar met goud betaalt mocht worden, vandaar de naam. Met een bus worden we naar het uitkijkpunt gebracht en daarna lopen we via een trap naar beneden. De gids laat ons nog een teakboom zien, hij verfrommeld een groen blad en het wordt helemaal rood, het lijkt wel bloed. Hij verteld ook dat de kleur van de gewaden van de monniken niets met religie te maken hebben, maar met het soort natuurlijke kleurstof wat er in de omgeving te vinden is.
Als we de trap zijn afgelopen komen we bij een grote zittende boeddha. We maken wat foto's en gaan dan weer het busje in richting de grens van Myanmar. Onderweg stoppen we om bij een rijstveld te kijken en de gids geeft uitleg over het verbouwen van rijst. Bij de grens met Myanmar is een grote markt waar je allerlei producten kunt kopen. We kijken rond maar kopen niets. Het is er wel goedkoop, drie "Rayban" zonnebrillen voor 100 bath, dat is minder dan 3 euro. Door de kraampjes komen we uiteindelijk bij het noordelijkste puntje van Thailand en zien we Myanmar voor ons liggen. De gids gaat niet graag de grens over omdat het nog al wel eens wat problemen kan opleveren met paspoorten die niet terug worden gegeven en de immigration die om 5 uur sluit. Wij vinden het niet erg en hebben het zo ook wel gezien. We lopen weer terug langs alle kraampjes en gaan dan weer de bus in. Nog een laatste stop hebben we bij de 7-eleven, daar kopen we we te eten en te drinken en vragen nogmaals naar de gekochte simkaart. Onze gids helpt en ik krijg twee thaise mensen aan de lijn. Een van de telefoon maatschappij en iemand die alles vertaald, het is lekker druk en met de achtergrond geluiden erbij gaat het moeizaam, maar het lijkt er op dat het gelukt is. Dan is het nog zo n twee uur rijden terug naar het hotel.




zondag 26 juli 2015

Thailand - Dag 8 Rangtong save & rescue elephant centre

Vanmorgen stond de wekker vroeg, 05:45. We gaan ontbijten, het is al best druk eigenlijk. Het ontbijt buffet is uitgebreid, wafels, omeletten en allerlei broodjes. Dan wachten we op ons vervoer, want vandaag zijn we voor een dag Mahout, een olifanten trainer. Met het busje worden we naar het Ran Tong save & rescue elephant centre gebracht. Vanaf het busje lopen we door een prachtig landschap, maar wel over een erg modderig pad. Bij het centre aangekomen krijgen we kleding van daar, zodat onze eigen kleding schoon blijft. Dan krijgen we een korte instructie met commando's voor de olifant. 

Song = voorste been omhoog
Hao = stop
Kwa = sla rechts af
sai = sla links af
Toy = achteruit 
Pai = vooruit

Na de uitleg mogen we de olifanten gaan voeren, ze lopen gewoon los dus komen op je af lopen en pakken de bamboe bijna uit je handen. De Go Pro zien ze ook voor voer aan, dus het is opletten.  Vervolgens mogen we op de olifant gaan zitten, ieder krijgt een eigen olifant toegewezen. Hettie en Jasper mogen op Mae noi rijden en Leo en Karlijn op Chom.  

Mae Noi
Jasper en ik (Hettie) rijden op een olifant die zin heeft in een andere route dan de rest, onze begeleider kan alleen olifants praten en geen woord Engels, dus dat ik de weg die ik voor me zie toch wel een beetje eng vind, dat kan ik niet duidelijk maken. Mae noi eet ondertussen ook lekker door, eigenlijk is het ook de bedoeling dat ze kunnen eten wanneer ze willen en dus ook een ander pad mogen volgen. Even later loopt ze weer achter de anderen aan om daarna toch maar weer af te slaan naar boven, best steil omhoog, maar ook dat komt weer goed jasper heeft wel lol om mijn angst, maar het is gewoon hoog en wiebelig en onder zie ik al die modder en ben bang dat het beest uit glijdt. Maar Mae noi doet haar best, loopt zelf even voorop naar het water en wordt dan weer wat eigenwijzer, ze gaat gewoon in het water de andere kant op dat de rest. Jasper en ik weten niet precies wat de bedoeling is en onze begeleider gaat niet het water in. We krijgen te horen dat we er af moeten en dan mogen we onze olifant nat gooien. Zelf worden we ook nat gegooid. Mae noi heeft er snel genoeg van, staat op, wij gaan maar een beetje aan de kant, en lopen mee. Ze gaat naar een plek waar je met de slang kan natspuiten. Ook leuk om te doen. Onze olifanten begeleider krijgt er lol in en filmt met de Go pro. Ook doet hij Jasper voor hoe hij onder de olifant door kan en ook tussen de voorpoten door kan, dat lukt met een beetje wringen. Dan mogen we weer opstappen en gaan we terug naar waar ze staan, maar ze heeft nog jeuk en denkt maar aan een ding, even krabben langs een muurtje. Het is voor mij een hele toer om het evenwicht te bewaren, maar het ging. Dan nog met ons alle op de foto.

Chom
Chom is een mannetje van 20 jaar. Hij is een beetje eigenwijs, net zo als alle olifanten, maar hij heeft twee begeleiders nodig. De route die we rijden is nog best steil een berg op, je moet je goed vasthouden om niet van de olifant af te vallen. Het liefst gaat Chom bamboe eten, dat eten de olifanten graag, maar hij moet op het pad blijven, dat is lastig want de bamboe staat wat verder. Dan maar gras eten, alleen daar zit aarde op wat er eerst afgeslagen moet worden. Dat kan prima op je hoofd en dat die paar toeristen dan ook onder de aarde zitten maakt Chom niets uit. In het water stribbelt hij een beetje tegen, maar als Chom eenmaal ligt laat hij zich lekker nat gooien. Al wordt een groot deel van het water ook over hem heen gegooid, op ons. Wij doen maar vrolijk mee en gooien de trainers ook nat. Na een poosje is het genoeg en mogen we weer op de olifant klimmen. Nog even wat drinken en dan met zijn alle op de foto. 

Vervolgens mogen we douchen en onze eigen kleren weer aan doen, we gaan lunchen. We eten kip met een soort noodles, het smaakt lekker. Ondertussen verteld de gids allerlei dingen over de olifanten.  Het kamp bestaat uit 17 olifanten. Deze olifanten zijn overgekocht van hun vorige eigenaar, omdat hij of zij ze niet goed verzorgde. Veel olifanten moeten zwaar werk doen en worden niet goed behandelt, dit kan omdat ze in het bezit zijn van een eigenaar en die mag dan zelf de olifant gebruiken waarvoor hij wilt. De olifanten moeten dus worden overgekocht om ze goed op te kunnen vangen, het is niet mogelijk om ze weer terug in de natuur te brengen want ze zijn gewend aan mensen. 

Nog een aantal feitjes:
🐘 de huid van een olifant is 18mm dik
🐘 olifanten in goede omstandigheden worden 80-90 jaar oud
🐘 een zwangerschap bij een olifant duurt bijna twee jaar
🐘 een baby olifant weegt 100kg bij de geboorte en kan op de eerste dag gelijk lopen, alleen nog niet zien.

Na de informatie en de lunch kopen we de foto's die gemaakt zijn op USB stick, er zitten ook een hoop close up foto's bij zonder olifant, maar gelukkig zijn het zo'n 200 foto's per olifant dus er zit nog genoeg leuks bij! 

Het is dan weer tijd om terug te gaan naar het hotel, het pad is iets gangbaarder gemaakt waardoor we met iets minder modderige voeten het busje in stappen. Half slapend komen we aan bij het hotel, het eerste wat we dan ook doen is neerploffen op bed, het was een vermoeiende ochtend. We rusten uit, bekijken de foto's en de filmpjes en gaan dan weer op pad.

Met de tuk-tuk rijden we naar het oude centrum, waar de Sunday Walking street is, de kraampjes worden allemaal net opgezet, maar toch is het er al gezellig druk. Allerlei dingen zijn er te koop en sommige kraampjes lopen om een tempel heen. We bezoeken dan ook wat tempels en slenteren naar de kraampjes. Toch zijn we al erg moe en gaan dan toch maar weer naar het hotel. 


















zaterdag 25 juli 2015

Thailand - dag 7, Chiang Mai, Wat Phra That Doi Suthep




In de nachttrein worstelt iedereen om in slaap te komen. Af en toe lukt het een beetje maar al vroeg klinkt het door de trein: 'Olange Juice, Olange Juice'. Het vrouwtje snapt niet dat niet iedereen non-stop sinaasappelsap drinkt. Vervolgens is het even stil en dan klinkt het 'coffee, you want coffee ?' en dat probeert ze zo een aantal keer. Het ontbijt wat om 8 uur 's morgens geserveerd zou worden, wordt al om 7:10 gebracht. Heel prettig als je net een beetje ligt te slapen, maar goed, dan toch maar met het trapje, half slaapdronken, naar beneden. Het eten smaakt in iedergeval best goed. De rest van de tijd kijken we een beetje voor ons uit, dik ingepakt in een deken, want het is erg koud geworden dankzij de airco. Volgens het treinkaartje zouden we om 8:40 in Chiang Mai zijn, we arriveren daar om 11:00, de NS is er niets bij. Gelukkig hadden ze er bij Win Win, onze reisorganisatie, al rekening mee gehouden, dus ze hebben niet al te lang hoeven wachten. Met een busje worden we naar het hotel gebracht en onderweg boeken we nog een excursie, een hele dag naar Chiang Rai en omgeving. In het hotel vragen we nog het nodige aan de gids, verwisselen onze warme kleding voor wat koelers en gaan dan op pad. De kamer kunnen we pas om 2 uur in dus we hebben wat tijd over. Allereerst zoeken we een 7-eleven, het vertrouwde supermarktje wat hier overal zit. Daar zouden we een simkaart met onbeperkt internet kunnen kopen. De medewerkers praten zo slecht Engels dat ze er zelf  maar om lachen. Na wat handgebaren komen we er achter dat ze niet hebben wat we zoeken en dat we een andere zaak moeten proberen. Wel kopen we er broodjes met ham kaas die we laten opwarmen in de magnetron. In de volgende 7-eleven proberen we het weer, het Engels is beter en zo komen we er achter dat de tourist card niet meer verkrijgbaar is. We proberen wat anders, maar tot op heden hebben we nog geen internet. Natuurlijk nemen we wel weer verwarmden broodjes mee, wamt dat smaakt prima. 

We stappen in een tuk-tuk die ons naar de onderkant van de berg brengt, vanaf daar gaan we met een songfhaews (busje) naar de top, waar de tempel Wat Phra That Doi Sutteph ligt. Het is een erg kronkelige weg en het hoogte verschil is te merken aan de druk op je oren. Na een leuk ritje komen we aan en dan mogen we zelf in actie komen, om bij de tempel te komen moeten de nodige traptreden beklommen worden. De leuningen van de trap bestaan uit draken en ervoor poseren kleine kindertjes in klederdracht. We vinden het een beetje zielig, maar je ontkomt er niet aan om ze op de foto te zetten, Hettie wordt dan ook verkocht om geld te geven. Als we bijna boven zijn begint het te stortregenen, snel zoeken we een droog plekje onder een afdakje. Samen met anderen toeristen wachten we tot de ergste regen voorbij is en dan gaan we de tempel binnen. Schoenen uit en lekker met zijn alle door de plassen lopen. Het is een beetje lastig fotograferen zonder druppels op de lens, maar de waterdichte Go Pro is ook mee, dat scheelt. We lopen een rondje door de tempel en gaan dan naar het uitkijkpunt. Vanwege de bewolking is het zicht niet optimaal maar het voldoet. Om 3 uur zorgen we dat we weer bij de songfhaews zijn voor ons vervoer terug naar het hotel. Inmiddels kunnen we naar de kamer, daar brengen we onze spullen, verkleden ons en drinken dan een welkomstdrankje in de lobby. Met de lift gaan we naar de derde etage waar het zwembad is, daar zwemmen we even en zitten aan de kant, maar het is erg druk. Dan maar naar de kamer om het filmpje van vandaag in elkaar te zetten en alvast dit stukje te typen. 


Bij het inchecken hebben we een kaartje voor een gratis diner gekregen, deze willen we dan ook gaan gebruiken. Het is in het restaurant van het hotel. Door een alleraardigste meneer worden we verwelkomt, we laten het kaartje zien en hij vraagt waar we vandaan komen. Hij vertelt dat er voornamelijk Duitsers met TUI in het hotel komen... Dit vinden we al vreemd, wij zijn hier met Win Win, maar goed we gaan zitten. Al het personeel schiet te hulp, schuiven je stoel aan en leggen een servet op je schoot. We beginnen met een aperitief, meloen met garnalen, groene asperge met ham, gevulde tomaat, ei en broodjes. Dan krijgen we een glaasje met rijst alcohol erin, voor het geluk. Viva Italia, Viva Holandia roept de man en als hij choi zegt, roepen wij jojojo en vervolgens slaan we de drank, gezamenlijk met de Italianen, achterover. Vervolgens mogen we naar het buffet, er is ruime keus, voor iedereen wat. Tussendoor krijgen we cadeautjes uitgereikt die we aan elkaar moeten overhandigen. Een hangertje voor de vrouwen, een doosje met een olifanten sleutelhanger er in, een Candy bar en een roos voor de dames. Als toetje krijgen we ook nog een bord met ik hou van jou erop geschreven. We vragen ons af wat het mag gaan kosten.. We rekenen op het ergste, maar uiteindelijk hoeven we alleen het drinken te betalen, hopelijk blijft het daar bij. 



http://youtu.be/Sz_KqbZd244

donderdag 23 juli 2015

Thailand dag 6- de nachttrein

Vanmorgen voor het eerst uitgeslapen. (Marco,  tot half negen!) en daarna uitgebreid gaan ontbijten. Heerlijk, even rustig aan en niet meteen op pad. Het is al snel warm hier dus voordat we uitchecken bij dit hotel zijn we nog even gaan zwemmen. We reorganiseren onze koffers zodat we de spullen voor de treinreis in 1 koffer hebben. Genoeg warme kleding omdat we gehoord hebben dat het koud kan zijn. Na het inleveren van de sleutel genieten we nog van de mooie tuin,  veel bloemen en hele mooie vlinders.  Dan lunchen en wachten op de taxi. We vermaken ons nog even met de wifi, ma is net wakker, dus even appen en vragen of iets dat we in de koffers niet kunnen vinden misschien nog op het bureau staat. Het wordt nog even verder zoeken in de koffers. Iets te vroeg gaan we naar de receptie om klaar te zitten als de taxi arriveert, maar we zouden er inmiddels aan moeten wennen, de taxi staat er al. Tot nu toe is iedereen te vroeg. We krijgen water en beginnen aan de rit. Hij rijdt stevig door, we kijken naar buiten, Jasper doet puzzels uit een boekje die af en toe een beetje vreemd zijn, Karlijn en Leo vallen steeds in slaap en met de ogen dicht gaat de tijd ook wel snel. Rond kwart voor vijf stonden we op het station, en nu? We zien een informatiepunt en stellen onze vragen. Om zeven uur moeten we op perron 3 zijn, dus we moeten nog even ons vermaken. We lopen een rondje, gaan voor 3 baht naar de wc, daarvoor krijg je dan ook nog 2 kaartjes en gaan dan naar de KFC. We slepen de koffers naar boven en we zijn niet de enige Nederlanders, het zit er vol mee. Dan wordt het toch echt tijd om de trein op te zoeken en lopen we naar het perron. Er was ons verteld dat we perron drie moesten hebben maar daar aangekomen werden we naar zes verwezen, gelukkig want de paarse trein is mooier. We zoeken ons nummer en beginnen met instappen. Deze vier vierkante meter is voorlopig van ons. We ontdekken dat de koffers ergens bovenin moeten, dus dat gaan we eerst doen. Vele handen maken licht werk, het lukt prima. Dan gaan we hangen. Iedere keer stopt de trein en ook komen ze steeds vragen voor drinken en eten. We bestellen wel een ontbijt voor morgenochtend. Als we zijn uitgeput zelden, gelezen enz. gaan we het bed opmaken. Eerst kostte het wat moeite om aan lakens te komen, nu doen we moeite voor een deken. Een vriendelijke man brengt ze ons. De bedjes zijn klaar, dus lekker slapen, werden we op de rivier een beetje gewiegd, nu worden we geschud. Als we een uurtje liggen stopt de trein bij een station, ik lag net te denken wat ik eens zou gaan doen omdat slapen jij lukte, zie ik Karlijn haar benen naar beneden komen. Zij ging snel plassen, het is namenlijk nergens zo lastig als in een schuddende trein. Als ik bij Leo om het hoekje kijk kijkt hij vrolijk terug en Jasper ligt met zijn koptelefoon en ipod. Toch gaan we allemaal weer achter onze eigen gordijntjes, ik schrijf deze dag af, wat lastig is omdat het toetsenbord van de telefoon klein is en de trein hard blijft schudden.









Thailand - Dag 5, river kwai

Het was donker, stil met junglegeluiden op de achtergrond en kabbelend water waardoor we een beetje gewiegd werden, we hebben best redelijk geslapen. Jasper had zijn wekker verkeerd gezet, dus naast ons werden ze kwart voor zes wakker, goed te horen door de dunne wand. Gelukkig hoefden we er nog niet uit,  Karlijn is er wel uit gegaan om van de ochtend te genieten in alle rust. Om zeven uur zaten we wel aan een heerlijk ontbijt. Rond half 8 zouden de olifanten gaan badderen, maar er zijn er niet zoveel meer op het eiland, maar er werd er nog eentje gevoerd met de resten van ons. We konden heel dichtbij komen. Hierna zijn we gaan wandelen, eerst naar de cave,  niet veel bijzonders, daarna langs het schooltje waar drie kindertjes les kregen en langs de Moon tempel. Het was al weer plakkerig en warm en besloten toch nog maar de zwemvesten aan te trekken en vanaf onze flonder de rivier in te springen. Heerlijk! We doen het nog een aantal keer en gaan ons dan klaarmaken voor de terugtocht. Weer de zware koffers in het smalle bootje, de mooie tocht over het water en de taxi die klaar staat om ons naar het volgende hotel te brengen. We kunnen onze kamer nog niet in en gaan genieten van een heerlijke lunch. Jasper en Karlijn verdiepen zich in de filmpjes die gemaakt zijn, we gaan naar het zwembad en hangen heel relaxed rond. Zo gaat de middag snel voorbij. In de avond gaan we lekker eten met een verrukkelijk nagerecht. Tot slot nemen we allemaal een cocktail op Karlijn,  ze heeft haar propedeuse! 

Het filmpje staat er weer op:
https://youtu.be/Hf-ESxrvw9c  

Vandaag gaan we met de nachttrein naar Chiang Mai, dus het Volgende bericht zal even op zich laten wachten.  

woensdag 22 juli 2015

Thailand- dag 4, floating market & river kwai.

's Morgens vroeg ontbijten we, pakken de laatste dingen in en checken uit. Onze gids voor vandaag staat al te wachten. Het is ongeveer een uur rijden naar onze eerste stop, de floating market. Toch nog een beetje moe zitten we met onze ogen dicht in het busje, terwijl onze gids haar make-up bijwerkt. Als we allemaal weer onze ogen open hebben verteld ze dat we er over 10 minuten zijn. Op een parkeerplaats stappen we uit en gaan een longtailboot in. Hiermee varen we naar de floating market, we vliegen over het water tussen huisjes en een hele hoop palmbomen door. Na ongeveer een half uur zijn we er en wacht onze gids ons al op aan de kade. Nu hebben we een uur vrije tijd, we besluiten om weer in een bootje te stappen. Het is een chaos op de drijvende markt, overal bootjes en mensen die dingen proberen te verkopen. Ze trekken je zo naar hun toe met de boot, om zo hun verkoopwaar te tonen. Iedereen helpt elkaar en zo drijven we langzaam vooruit. Veel orginele bootjes met oude vrouwtjes met groente en fruit zie je helaas niet meer, het zijn voornamelijk souveniertjes. We kopen een klein bootje als souvenir en na drie kwartier stappen we weer op vaste grond. Met de bus is het weer iets meer dan een uur rijden naar onze volgende stop de river kwai bridge. Hier gaan we ook gelijk lunchen op een drijvend restaurant, het buffet smaakt goed! Voor Jasper is er patat en stukjes vlees, verder eten we fried rice en varkensvlees met groente en cashewnoten. Als toetje eten we watermeloen en proberen we een lychee.   Goed gevuld lopen we de brug over, nemen wat foto's, ook nog eentje met de gids en dan stappen we weer de bus in. Het is weer een uur rijden tot we bij het de pier zijn. Alles vandaag duurt een uur, of een kwartier, heel precies komt het dus niet. Volgens schema zijn we twee uur u vroeg bij de pier, wij vinden het niet erg en gelukkig merkt de gids het ook pas als ze op het blaadje bij de boot kijkt. Het is geen probleem we kunnen eerder met de longtailboot naar de jungle rafts. De zware koffers moeten ook mee, in zo'n wiebelig klein bootje, maar het lukt! We varen door een prachtig landschap, overal groen. Na een poos varen komen we bij de drijvende huisjes, het ziet er leuk uit, overal hangen plantjes en alles is van hout. De kamers hebben een tafeltje voor de deur en een vlonder waar je af kan springen. Snel kleden we ons om en doen de zwemvesten aan. We springen bij een van de eerste huisjes in het water en drijven dan met de stroming mee tot een van de laatste huisjes, daar moet je, je vastgrijpen want anders drijf je zo de rivier af. Als je uit het water geklommen bent dan kan je weer helemaal terug lopen naar een van de eerste huisjes, om er dan weer in te springen. Zo gaan we steeds heen en weer, dan met de Go Pro dan weer zonder. We genieten van de stroming en de omgeving om ons heen.
Tussendoor drinken en eten we wat tot we denken dat het wel donker wordt en we aan het volgende avontuur beginnen, douchen. Het is donker in de douche ruimte en er is ook geen cabine. Met uitzicht op de rivier en het douche water wat gelijk onder je voeten de rivier instroomt is het een bijzondere ervaring.  Na het douchen smeren we ons goed in met deet, tegen de muggen en trekken een lange broek aan. We nog even rustig zitten, de een leest wat, de andere doet een woordzoeker. Verder is het heerlijk om even in een hangmat te hangen en te luisteren naar de geluiden om je heen. Het kalme golven van de rivier en de verschillende vogel geluiden, het is heel rustgevend.  Dan is het tijd om te gaan eten, inmiddels hangen overal olielampjes en zo is de weg verlicht, het ziet er magisch uit. Bij het eten is het ook gezellig,  we krijgen verschillende schalen met gerechten. We proeven alles en het smaakt goed, toe krijgen we nog verse ananas en watermeloen, ook erg lekker. Na het eten zitten we nog even te genieten van de vogelgeluiden en het golven van de rivier en dan gaan we vroeg slapen.



20 jaar terug...


Er is niet veel verandert volgens ons. 





dinsdag 21 juli 2015

Thailand- dag 3 Bangkok


We beginnen met rustig ontbijten en ervaringen uitwisselen met andere Nederlandse vakantie gangers. Dan gaan we met de skyline, twee haltes om daar een boot te pakken naar de tempels. Gisteren hebben we goede tips gekregen, daar maken we nu gebruik van, even onderhandelen over de prijs en het is nog goedkoper. We stappen meteen de longtailboot in en in vliegende vaart, lekker windje en wat spatters, zijn we bij ons doel. We kleden ons gepast en gaan het tempel terrein op van de Wat Pho. Dan ook nog de schoenen uit en in een tasje dat je mag meedragen. We zijn allereerst bij de liggende Boeddha. Groot, goud, bijzonder. We gaan nog heel veel tempelgebouwen in en zien allemaal Boeddha's. Het terrein is fantastisch om te lopen, veel kleur van de keramiek die gebruikt is voor alles. Hier en daar is het zelfs rustig en ook nog een heerlijk windje af en toe. Eten op het terrein is niet toegestaan denken wij, maar lunchen met een ijsje en chips kan ook wel een keer. Hierna willen we verder en nemen een tuk-tuk. Bij het Grand Palace zijn we niet de enige. Toch ziet de bewaker bij de ingang mij niet over het hoofd, ik krijg bijna stokslagen omdat ik mij nog niet opnieuw in de gedekte kleding had gepropt. Dan maar weer lange rok aan, sjaal om de schouders, maar nee, weer een stokslagen, een bloes met mouwen was ook gewenst. Dan kunnen we verder. We lopen over de hoofden. We kijken rond en besluiten even later om een boottrip te gaan maken. Ook nu onderhandelen over de prijs, we zijn het meteen eens, en denken achteraf dat we nog minder hadden moeten bieden. Het is een heerlijke tocht, leuke schipper. Hij wijst enthousiast iedere varaan aan en gaat er zelfs een stukje voor terug. We varen door de klong. Huisjes op palen waar de inwoners leven, wat een armoede. We komen natuurlijk ook langs tempels. Na een uur is het voorbij en staan we op de hete straat. Meteen is er een tuk-tuk chauffeur die ons aanschiet. Voor 40 baht een tochtje door Bangkok met wel een verplichte stop voor gratis benzine. We gaan eerst langs de Wat Inthrawihan Boeddha, dan een zaak waar ze kleding maken. Verder in onze tuk-tuk 's naar een souvenier winkel, langs nog een tempel en terug naar het beginpunt. Ze scheuren wat af, en Leo en Jasper halen ons heel vaak in en wij hen. Zo zien we best veel en op een makkelijke manier, en met een lekker windje erbij. Ondertussen zijn we best wel moe en gaan naar de pier om de boot terug te nemen. Hele groepen gaan voor denken we, maar we moesten op de goede ferry wachten. Als iedereen is ingestapt lijken we wel een vluchtelingen boot. Maar wat wil je, het kost bijna niets. Vlak voor we uitstappen kopen we toch nog maar een kaartje, wij zullen best regelmatig al zijn opgelicht, maar zelf willen we dat niet doen. Bij het hotel eten we eerst wat, doen een paar boodschappen en gaan dan heerlijk afkoelen in het zwembad, even alle uitlaatgassen afspoelen.  We gaan nu nog even genieten van airco, elektriciteit en WiFi, morgen is het back to basic naar de River Kwai Jungle rafts.

De video staat ook weer online: https://youtu.be/RdLtoK4lxIg 




maandag 20 juli 2015

Thailand- dag 2 Fietstocht & zwembad

Vanmorgen zijn we om 8 uur gaan ontbijten, er is genoeg keus: eitjes, croissantjes, kleine pannenkoeken, worstjes en meer. Als we gegeten hebben gaan we even naar de kamer en dan wachten we op onze tourguide in de lobby. We beginnen de vakantie namelijk gelijk actief met een fietstocht. Deze is wel buiten Bangkok, op een eiland ervoor. Om daar te komen lopen we eerst naar de highway, deze is propvol omdat de lokale bevolking naar het werk gaat. We stappen over en moeten dan nog een paar haltes. Het laatste stukje kan niet met het openbaar vervoer dus proppen we ons met zn vijfen in een taxi. Vervolgens lopen we naar het water waar we in een klein, wiebelig bootje stappen. De gids heeft een paar dagen geleden nog zijn telefoon laten vallen in het water, dus we moeten uitkijken.
Aan de overkant zijn we gelijk bij de fietsen en als de zadels zijn versteld kunnen we gaan fietsen.  Even goed onthouden, ze rijden hier links, gelukkig helpt onze gids ons dit af en toe herinneren. We rijden door een groen landschap, waar ook hier en daar toch best wel wat afval ligt. Verder zien we allemaal huisjes en nog meer bijzonder heden. Bij de eerste stop bezoeken we een tempel, dit is een tempel voor de gewone mens dus we hoeven ons niet om te kleden, wel moeten de schoenen uit. Dan fietsen we naar het water waar we een soort sinaasappel-achtig fruit eten.
We vervolgen onze weg over een heel smal soort weggetje, op palen. Voorzichtig rijden we hier overheen, want er is ook maar aan één kant een railing. Jasper heeft de Go Pro op zijn hoofd dus waarschijnlijk volgen er nog beelden. Verder fietsen we nog een stuk en stoppen we om wat te drinken, een watermeloen shake! Dat is lekker verkoelend en dorstlessend. Tijdens het drinken vragen we wat tips voor de omgeving en ook welke gerechten voor ons goed te eten zouden zijn ( niet te pittig en niet te vreemd). Voor Jasper is er altijd nog de KFC, MCDONALD'S of de burgerking zegt hij. We brengen onze fietsen terug en gaan dan met het bootje en de taxi weer naar het hotel. Wel laat de gids eerst de markt vlak bij het hotel zien, deze is er van 8 tot 2, speciaal voor de werknemers zodat zij in hun pauze kunnen winkelen en eten. Dan gaan we weer terug naar het hotel, maar wij besluiten om maar gelijk wat te eten te gaan zoeken op de markt. We komen in een hal met allerlei kraampjes en tafeltjes. Alles staat in Thai geschreven dus we weten niet zo goed wat er moeten dus lopen heen en weer, maar dan zien we onze gids en die schiet ons te hulp. Leo besteld noodles met tofu, Jasper kip met rijst en Hettie en ik een soort noodle soup met rundvlees. Het smaakt niet allemaal zo als wij gewend zijn, maar dat maakt niet uit, omgerekend betalen we maximaal voor een maaltijd €1,50. De kiwi gold die we ook kopen is dan wel weer duurder, maar toch is het allemaal goed te betalen. In het hotel trekken we onze zwemkleding aan en gaan dan heerlijk afkoelen in het zwembad.

zondag 19 juli 2015

Thailand- dag 1, Amsterdam'Dubai'Bangkok

Om 21:40 stijgen we op in Amsterdam. We zitten met z'n vieren naast elkaar in het midden, helaas dus niet naast het raam. Eerst krijgen we een warm handdoekje om ons op te frissen en wordt de menukaart uitgedeeld. We zijn al wel moe van het wachten dus eigenlijk willen we eten en dan gelijk proberen te slapen. Helaas laat het eten even op zich wachten. Rond elf uur hebben we de keuze uit tagliatelle met zalm en spinazie of kip met rijst en ook een wijntje krijg je erbij. Jasper wordt ook nog aangeraden om een biertje te nemen, in de lucht gelden blijkbaar andere regels dan op het land, maar toch houdt hij het netjes bij appelsap. Na het eten kijken we nog allemaal onze eigen film af en proberen dan te slapen. Rond 5 uur Nederlandse tijd ( inmiddels 2 uur later lokale tijd) landen we op Dubai. De koffers gaan automatisch naar het volgende vliegtuig dus we hoeven alleen zelf de juiste gate te vinden.  Omdat ons vliegtuig pas om 9:40 vertrekt weten we het gate nummer nog niet, dus proberen eerst te slapen op de stoelen en bedjes in de luchthaven. Als we een poosje hebben gezeten en gelegen gaan we op zoek naar wat te eten en de gate. Met de metro komen we in de richting van de juiste gate, hier eten we wat bij een koffie zaakje en gaan vervolgens snel naar de gate. We kunnen gelijk gaan boarden en zijn zo net op tijd in het vliegtuig. Deze keer zijn we raar ingedeeld, iedereen zit uit elkaar, na wat ruilen zitten Jasper en ik (Karlijn) wel naast elkaar, maar verder lukt het niet. Twee mannen beloven wel goed voor moeders te zorgen dus dat is fijn. Tijdens de vlucht krijgen we weer het nodige eten en drinken en vermaken we ons met het schermpje voor ons en doden de tijd door te slapen.  Kwart voor 7 's avonds (2 uur 's middags in Nederland) landen we op Bangkok. Het lijkt alleen wel Nederland, de regen stroomt langs de vliegtuigraampjes.. hopelijk wordt dat beter.  Als we door de immigratie zijn en onze koffers hebben gaan we op zoek naar ons vervoer. Een vrolijk meisje met een bordje 'Hettie de Wilde' komt naar ons toe als ze merkt dat we voor haar komen.  We worden vrolijk verwelkomt en krijgen gelijk een flesje water, ook is er een bloemenkransje, wel alleen voor de vrouwen.  Met een bus worden we naar het hotel gebracht, hier regelt het meisje alles en dan kunnen we naar de kamers. Het zijn mooie, ruime kamers en er is wifi!  Deze dagen kunnen we dus in iedergeval een blog plaatsen.
In het vliegtuig hebben we al gegeten maar dat was onze lunch, dus gaan we op zoek naar iets te eten. Het thaise eten durven we nog niet aan dus gaan we maar naar een supermarktje. Zelfs hier is het nog lastig. Veilig kiezen we voor een yoghurt en na wat gebarentaal ook nog een warm broodje met kip. In de hotelkamer eten we het op en het smaakt prima. Dan eindelijk na een lange dag douchen en naar bed! Te moe om nog een stuk te schrijven,  daarom laten we nu pas wat van ons horen.

zaterdag 18 juli 2015

Thailand 2015! - Het is zo ver!


18 juli

Het is zo ver! Op dit moment (21:40) stappen we het vliegtuig in op weg naar Thailand! Met een boeing 777-300er, vluchtnummer EK150 vliegen we eerst naar Dubai. Daar landen we om 5:55 om over te stappen op de Airbus a380-800, die om 9:40 vertrekt naar Bangkok (EK372). Als alles goed verloopt landen we hier om 18:55 lokale tijd, dit is 5 uur later dan in Nederland.

Wij hopen ook deze vakantie jullie weer op de hoogte te houden van onze avonturen en hopelijk werkt het internet ook mee.



vrijdag 17 juli 2015

Turkije - Kusadasi 2015


Alweer een paar weken geleden, zijn Marco en ik (Karlijn) naar Turkije geweest, voor een weekje zon, zee en strand. De wifi werkte daar prima, maar het verzenden van berichten, foto's of het uploaden van een blogpost ging helaas niet. Vandaar nu een kort verslag van deze zonnige week.

Redelijk onvoorbereid stappen we het vliegtuig in, in ieder geval zo voelt het voor mij. De dag ervoor maakte ik nog mijn tentamen Organisatie & Strategie en hierna ben ik nog gezellig gaan lunchen. Eenmaal thuisgekomen begon de vakantiestress. Dat krijg je ervan als je last-minute boekt. Iets meer dan een week van te voren hebben we de vakantie geboekt. Op zondag avond was het een beetje, nu
 of nooit... Na het tentamen van Organisatie & Strategie zou ik nog 3 weken vrij hebben voor ik mijn herkansing moest gaan doen. Een periode met gunstige prijzen en waarin we allebei vrij waren, dus ideaal. Daarom besloten we toch nog een weekje weg te gaan. Alleen ging alles dus een beetje snel en dit bezorgde de nodige stress. Na amper een uur geslapen te hebben vertrekken we om half 2 naar Schiphol. Daar is het allemaal niet zo gestructureerd als ik gewend ben, vanwege een verbouwing lopen we van de ene vertrekhal naar de andere. Transavia bevindt zich in vertrekhal 1, maar hier zijn de deuren gesloten, via vertrekhal 2 lopen we naar de bagage drop-off van Transavia. Als de koffers zijn afgegeven lopen we al drinkend naar vertrekhal 3 (wat helemaal aan de andere kant van Schiphol is). Hier hebben we de handbagage controle en bodyscan. Alles verloopt prima en het wachten kan beginnen. De tijd gaat gelukkig snel en dan gaan we op zoek naar de Gate, ook hiervoor mogen we weer een aardige wandeling afleggen en om ons heen wordt geboord en getimmerd. We nemen plaats in het vliegtuig en wat blijkt, het zit lang niet vol! Met z'n tweeën hebben we drie stoelen tot onze beschikking wat het vliegen een stuk aangenamer maakt. De vlucht breng ik voor het grootste gedeelte slapend door en met een vliegduur van 3,5 uur zijn we er dan ook zo. 

In Turkije is het één uurtje later dan in Nederland en op dat moment ook een stuk warmer. Ook de busreis krijg ik maar half mee, dat kleine beetje slaap was toch net wat te weinig voor mij. Wel zijn we op deze manier voor mijn gevoel zo bij het hotel. Daar checken we in en krijgen we bijna gelijk onze kamer. Marco zat nog even in spanning na wat er vorig jaar was gebeurd, maar opgelucht kunnen we onze kamer bekijken. Het is niet groot, maar ziet er prima verzorgd uit. 



Inmiddels hebben we honger dus als eerste gaan we lunchen. Bij het eten is genoeg keus: pasta, groente, stukjes vlees, een soort pizza stukjes én zelfs patat. In het hotel geldt de regel dat leden van het animatieteam elke keer bij andere gasten moeten gaan zitten, om zo contact te maken. Ze worden goed in de gaten gehouden of ze zich hier aan houden, dus ook wij hebben een keer gezelschap aan tafel. Een Turkse jongen van 17 die eigenlijk hoopt bij ons sigaretten te kunnen bietsen  maar helaas, hij heeft pech. Bij de Turkse avond zien we dat het hem wel gelukt is, al moet het allemaal wel stiekem. De Turkse avond bestond uit een voorstelling met verschillende dans-acts, het was leuk om te zien maar niet heel spectaculair. Net zo als in Egypte waren de dansende kindjes voor het optreden eigenlijk het leukste. Verder werden een aantal vaders het podium opgeroepen om mee te dansen met een danseres, wat er bijzonder grappig uit zag. 

Een andere avond zijn we gaan eten in het à la carte restaurant. Hier werden Turkse gerechten geserveerd, op deze manier konden we niet voor het vertrouwde kiezen en moesten we het wel uitproberen. We begonnen met allerlei schaaltjes met iets er in, het enige wat ik herkende was  tomaat. Gelukkig was er ook brood en dat ging dan ook helemaal op. Vervolgens kregen we een soort uienring en een aardappelkroketje! Nu zal het daar wel anders heten, maar dat was in ieder geval lekker. Als hoofdgerecht kozen we voor een stoofpotje van rundvlees , dit smaakte goed. Toe kregen we een soort Turks taartje. Ik heb het even opgezocht en het heet Künefe. Daar had ik geen idee wat het was maar volgens Wikipedia wordt het gemaakt van een soort lange vermicelli, waar kaas tussen wordt geplaatst en gesmolten suikersiroop overheen wordt gegoten. Het smaakte bijzonder. Fijn was wel dat er een bolletje ijs bij zat. 




Na het eten was meestal gelijk de prachtige zonsondergang te zien. Vaak liepen we dan ook even over het strand zodat ik wat foto's kon maken.


Overdag lagen we meestal 's ochtends aan het strand, omdat de wind dan nog niet heel hard waaide. Daar lazen we rustig een boekje, frisbeeden en als we het aandurfden gingen we het water in. Vanwege het temperatuurverschil voelde het water namelijk best koud aan, maar als je eenmaal door was ging het best. Eventjes hebben we geprobeerd te snorkelen, meer voor het idee, er waren niet heel veel vissen te zien. Rondom de steiger  waren de meeste vissen te zien, maar vanwege de golven was dit niet de veiligste plek om te snorkelen. Ook zijn we een keer gaan waterfietsen en hebben we gedobberd op de golven.


Bij het hotel hoorde ook een groot waterpark. Met 14 glijbanen en een lazy river. Helaas was het nog te rustig, waardoor niet alles open was. Zo konden we niet in de lazy river en alleen de laatste dag van de glijbanen met een band. Aan het begin van de week was het ook zo rustig dat er meer medewerkers in het park waren dan bezoekers. Ook gingen de medewerkers dan af en toe gewoon zelf van de glijbaan af.


Verder zijn we nog een aantal keer naar het centrum van Kusadasi geweest. Hier hebben we door straatjes gedwaald, langs allerlei winkeltjes. Vooral veel 'echte neppe' spullen zijn er te koop, schoenen, zonnebrillen, kleding, horloges en nog veel meer. Verder was het een haven waar cruise-schepen aanmeren. Vanaf de haven hebben we een stuk omhoog gelopen waarna we een mooi uitzicht hadden op het duiveneiland, waar de burcht staat.

We hebben een fijne week gehad en ook de terugvlucht verliep snel, met genoeg ruimte, want ook deze keer zat het vliegtuig nog niet vol.




Sfeerimpressie