Vanmorgen voor het eerst uitgeslapen. (Marco, tot half negen!) en daarna uitgebreid gaan ontbijten. Heerlijk, even rustig aan en niet meteen op pad. Het is al snel warm hier dus voordat we uitchecken bij dit hotel zijn we nog even gaan zwemmen. We reorganiseren onze koffers zodat we de spullen voor de treinreis in 1 koffer hebben. Genoeg warme kleding omdat we gehoord hebben dat het koud kan zijn. Na het inleveren van de sleutel genieten we nog van de mooie tuin, veel bloemen en hele mooie vlinders. Dan lunchen en wachten op de taxi. We vermaken ons nog even met de wifi, ma is net wakker, dus even appen en vragen of iets dat we in de koffers niet kunnen vinden misschien nog op het bureau staat. Het wordt nog even verder zoeken in de koffers. Iets te vroeg gaan we naar de receptie om klaar te zitten als de taxi arriveert, maar we zouden er inmiddels aan moeten wennen, de taxi staat er al. Tot nu toe is iedereen te vroeg. We krijgen water en beginnen aan de rit. Hij rijdt stevig door, we kijken naar buiten, Jasper doet puzzels uit een boekje die af en toe een beetje vreemd zijn, Karlijn en Leo vallen steeds in slaap en met de ogen dicht gaat de tijd ook wel snel. Rond kwart voor vijf stonden we op het station, en nu? We zien een informatiepunt en stellen onze vragen. Om zeven uur moeten we op perron 3 zijn, dus we moeten nog even ons vermaken. We lopen een rondje, gaan voor 3 baht naar de wc, daarvoor krijg je dan ook nog 2 kaartjes en gaan dan naar de KFC. We slepen de koffers naar boven en we zijn niet de enige Nederlanders, het zit er vol mee. Dan wordt het toch echt tijd om de trein op te zoeken en lopen we naar het perron. Er was ons verteld dat we perron drie moesten hebben maar daar aangekomen werden we naar zes verwezen, gelukkig want de paarse trein is mooier. We zoeken ons nummer en beginnen met instappen. Deze vier vierkante meter is voorlopig van ons. We ontdekken dat de koffers ergens bovenin moeten, dus dat gaan we eerst doen. Vele handen maken licht werk, het lukt prima. Dan gaan we hangen. Iedere keer stopt de trein en ook komen ze steeds vragen voor drinken en eten. We bestellen wel een ontbijt voor morgenochtend. Als we zijn uitgeput zelden, gelezen enz. gaan we het bed opmaken. Eerst kostte het wat moeite om aan lakens te komen, nu doen we moeite voor een deken. Een vriendelijke man brengt ze ons. De bedjes zijn klaar, dus lekker slapen, werden we op de rivier een beetje gewiegd, nu worden we geschud. Als we een uurtje liggen stopt de trein bij een station, ik lag net te denken wat ik eens zou gaan doen omdat slapen jij lukte, zie ik Karlijn haar benen naar beneden komen. Zij ging snel plassen, het is namenlijk nergens zo lastig als in een schuddende trein. Als ik bij Leo om het hoekje kijk kijkt hij vrolijk terug en Jasper ligt met zijn koptelefoon en ipod. Toch gaan we allemaal weer achter onze eigen gordijntjes, ik schrijf deze dag af, wat lastig is omdat het toetsenbord van de telefoon klein is en de trein hard blijft schudden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten