Vanmorgen gaat de wekker weer vroeg, om kwart over 6 zitten we aan het ontbijt. We eten ons buikje vol en wachten dan op de gids van vandaag. Hij is een beetje te laat en verontschuldigt zich daarvoor, we zijn het niet gewend, tot nu toe was iedereen die ons kwam op halen ruim op tijd. Het is een half uur rijden tot onze eerste stop zegt de gids, uiteindelijk na bijna anderhalf uur stoppen we, inmiddels zijn we gewend dat de tijdseenheden niet echt kloppen. Op deze manier hebben we toch nog een beetje kunnen slapen. De stop is bij een Hot spring, het is er best toeristisch, het warme water wordt er gemixt met koud water zodat je met je voeten in het water kan. We warmen even onze voeten in de bron, in het busje is het koud door de airco dus het warme water is welkom. Vervolgens gaan we naar het toilet, lopen nog een rondje, maken nog wat foto's en stappen dan de bus weer in.
We rijden door een prachtig groen landschap, overal bomen en struiken, bergen, bananenplantages en rijstvelden.
Dan stoppen we bij de witte tempel, de Wat Rong Khun. Het is een bijzondere, moderne tempel. Buiten de tempel staan allerlei duivelse figuren, die staan voor de slechtheid van de mens. Hoofden hangen in bomen en verschillende wezens komen uit de grond. Vervolgens staan er wachters die het slechte buiten de tempel proberen te houden. De tempel en het tempel terrein is helemaal wit, zelfs de kooikarpers. Voor de ingang van de tempel zie je allemaal handen omhoog grijpen, dat staat voor het altijd maar meer willen, de hebzucht. Er zijn maar twee handen waarbij er roze/paarsige nagellak op de nagels zit, dit omdat de kunstenaar gelooft dat onder de zonderaars zich weinig vrouwen bevinden.
Dan stoppen we bij de witte tempel, de Wat Rong Khun. Het is een bijzondere, moderne tempel. Buiten de tempel staan allerlei duivelse figuren, die staan voor de slechtheid van de mens. Hoofden hangen in bomen en verschillende wezens komen uit de grond. Vervolgens staan er wachters die het slechte buiten de tempel proberen te houden. De tempel en het tempel terrein is helemaal wit, zelfs de kooikarpers. Voor de ingang van de tempel zie je allemaal handen omhoog grijpen, dat staat voor het altijd maar meer willen, de hebzucht. Er zijn maar twee handen waarbij er roze/paarsige nagellak op de nagels zit, dit omdat de kunstenaar gelooft dat onder de zonderaars zich weinig vrouwen bevinden.
Helaas kunnen we niet in de tempel kijken, wel kunnen we een schilderij zien van de muurschildering in de tempel.
Het is modern met alle kwaadaardigheden van de wereld afgebeeld. Disneyfiguren, Star Wars en veel meer.
Het is modern met alle kwaadaardigheden van de wereld afgebeeld. Disneyfiguren, Star Wars en veel meer.
Na de tempel rijden we weer een hele tijd en gaan dan eten met uitzicht op Myanmar. Het buffet smaak goed, ze houden er rekening met de toeristen dus het is allemaal niet te pittig. We vervolgen onze weg naar de gouden driehoek. Dit is het gebied waar Thailand, Myanmar (Birma) en Laos aan elkaar grenzen. Vroeger was hier de opiumhandel, eerst werd er geld gebruikt maar hierdoor kwam de geldbalans uit evenwicht. Daarom werd er bepaald dat er alleen nog maar met goud betaalt mocht worden, vandaar de naam. Met een bus worden we naar het uitkijkpunt gebracht en daarna lopen we via een trap naar beneden. De gids laat ons nog een teakboom zien, hij verfrommeld een groen blad en het wordt helemaal rood, het lijkt wel bloed. Hij verteld ook dat de kleur van de gewaden van de monniken niets met religie te maken hebben, maar met het soort natuurlijke kleurstof wat er in de omgeving te vinden is.
Als we de trap zijn afgelopen komen we bij een grote zittende boeddha. We maken wat foto's en gaan dan weer het busje in richting de grens van Myanmar. Onderweg stoppen we om bij een rijstveld te kijken en de gids geeft uitleg over het verbouwen van rijst. Bij de grens met Myanmar is een grote markt waar je allerlei producten kunt kopen. We kijken rond maar kopen niets. Het is er wel goedkoop, drie "Rayban" zonnebrillen voor 100 bath, dat is minder dan 3 euro. Door de kraampjes komen we uiteindelijk bij het noordelijkste puntje van Thailand en zien we Myanmar voor ons liggen. De gids gaat niet graag de grens over omdat het nog al wel eens wat problemen kan opleveren met paspoorten die niet terug worden gegeven en de immigration die om 5 uur sluit. Wij vinden het niet erg en hebben het zo ook wel gezien. We lopen weer terug langs alle kraampjes en gaan dan weer de bus in. Nog een laatste stop hebben we bij de 7-eleven, daar kopen we we te eten en te drinken en vragen nogmaals naar de gekochte simkaart. Onze gids helpt en ik krijg twee thaise mensen aan de lijn. Een van de telefoon maatschappij en iemand die alles vertaald, het is lekker druk en met de achtergrond geluiden erbij gaat het moeizaam, maar het lijkt er op dat het gelukt is. Dan is het nog zo n twee uur rijden terug naar het hotel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten