Sri Lanka dag 21

Onze laatste dag breekt aan, vannacht vliegen we terug. Na het ontbijt stappen we in de tuk tuk om nog even naar het strand te gaan, naar de plek waar je kan snorkelen. Het is best laag water, maar we gaan het proberen. Zodra we ons hoofd onder water hebben zwemmen we in een aquarium, het water is helde en rustig en de vissen lijken ook rustiger te zwemmen dan gisteren. Wat is het mooi, we zijn gelukkig dat we dit dan toch nog even doen op onze laatste dag. Het strand is levendig, het is zaterdag, dus ook veel locals zijn er te vinden. Dan moeten we toch echt weg om onze spullen te pakken en uit te checken. Gelukkig mogen we op het terrein blijven tot we weg moeten, dus nadat de spullen ergens anders staan dan in ons huisje gaan we het zwembad in. Het is vandaag erg warm en het water ook. We gaan lunchen bij hetzelfde tentje van gisteren avond, ze zijn altijd blij als je terug komt. Het smaakt weer lekker. Dan toch maar weer zemmen. Ik geniet vooral van de ijsvogels die telkens weer zich laten zien. 

Dan komt toch ineens de tijd dat we ons moeten gaan klaar maken. Even douchen bij het zwembad, en omkleden. Nu nemen we twee tuk tuks naar het station. We kopen kaartjes, Karlijn vindt het nog wel duur, we betalen altijd meer dan dta er op staat, maar voor drie euro zitten we twee uur in de trein.

Het is een mooie rit, langs de kust met ondergaande zon. Ook heel bijzonder is dat hier de huisjes/ hutjes zo dicht langs het spoor staan dat je ze zou kunnen aanraken als je je arm te ver uit het raampje steekt.

Colombo Fort is het eindstation. Daar nemen we een taxi naar Dutch Hospital, een toeristische trekpleister van Colombo. We eten er een hapje en lopen even rond. Voor de verandering bestellen we weer een taxi, Karlijn is hier echt heel handig in met de app, en nu gaan we dan echt naar het vliegveld.

We halen Karlijn haar koffer op die ze daar gestald heeft en dan begint het. Dat koffer is niet leeg en nu moet de inhoud van haar backpack er in plus haar back pack. Maar, we zijn niet de enige, overal zitten mensen te proppen en te pakken. Als dit gelukt is gaan we onze vliegtuigkleding aan trekken, ook dat doet iedereen, en wij vinden het weer heerlijk om naar iedereen te kijken ( hebben ze vast ook naar ons gedaan)

Dan begint het wachten, we mogen nog niet door de controle, dus gaan ergens zitten. Onze eerste vlucht vertrekt 2.45 uur.

I

Colombo Fort

Dutch Hospital

Sri Lanka dag 20

We genieten van een heerlijk ontbijtje, bordje fruit, omelet, toast en thee. Dan naar het strand, daar willen we eerst kijken of er schildpadden zijn. Voordat we op het strand zijn krijgen we al een aanbod voor een snorkeltochtje, maar dat slaan we nog even af. Dicht bij de plaats waar meestal wel een zeeschildpad is krijgen we nog een aanbod voor een snorkeltripje, we weten het iets goedkoper dan de eerste te regelen. Omdat er geen zeeschildpad dicht bij is gaan we eerst met een katamaran de zee op. Even later moeten we de zee inspringen en zien we mooie vissen en snorkelen zo lang als het mag. Dan....moeten we de boot weer in, dat is een hele klim, maar met wat hulp zit er weer in/ op. Karlijn heeft het gefilmd, maar we kunnen de filmpjes niet allemaal op de ipad zetten, erg jammer. Na deze mooie snorkeltocht van een uurtje zien we nu wel een zeeschildpad dicht bij de kust. Eerst kijken en dan gaan we lekker in de schaduw liggen. Karlijn weet nog een mooie plek om te snorkelen, langs de kust is een klein stukje zee waar koraal is afgezet met touwen, daar mag je snorkelen onder de voorwaarde dat je niet gaat staan. Het lijkt net of je in een groot aquarium zwemt, zo mooi, zoveel te zien!

Als Leo en ik een ijsje kopen en terug lopen naar Karlijn, zien we haar niet meer. Wel een enorme groep schoolkinderen met hun ouders. En ja, daar temidden zit Karlijn op haar handdoek. Ook onze handdoeken zijn nog leeg, maar verder.....Het is echt grappig, en het zorgt ervoor dat we genoeg te zien en te horen hebben.

We genieten en gaan later nog een keer snorkelen. We zien deze keer een zeeschildpad zwemmen, leuker dan die bij het strand. Rond drie uur gaan we dan toch maar lunchen, dicht bij waar we zitten op het strand. Een heerlijke club sandwitch. Uiteindelijk gaan we terug naar ons huisje om nog even te zwemmen. Voor het avondeten zoeken we een eettentje in de buurt, we hebben nog niet zoveel trek en nemen een tomatensoep en een heerlijke pannenkoek met banaan en chocolade. Leo, die hier een enorme eetlust heeft neemt kottu. Het smaakt heerlijk en na afloop mag ik iets op de muur schrijven. Natuurlijk hopen ze ons morgen weer te zien. Als we nog even drinken kopen valt de stroom weer uit, dat was vanmorgen ook al. In het stikdonker lopen we terug. Het is warm en al snel besluiten we dan maar weer te gaan zwemmen. Er is een kaars voor onze deur gezet, en het is fantastisch, zwemmen in het donker, we zien de vleermuizen weer vliegen en ik zie voor het eerst vuurvliegjes. Het is volgens mij ook volle maan. Het is echt genieten zo, de laatste avond. Jammer dat de elektriciteit het een poosje later weer doet.

Terug naar ons huisje en nog een poos rommelen.

Sri Lanka dag 19

Ontbijten doen we vanmorgen weer bij hetzelfde eettentje, het smaakt prima. Het restaurantje is net open, Karlijn heeft een recentie op google geplaatst met allemaal foto’s van onze borden er bij. Hopelijk krijgt hij nu meer klanten, in ieder geval is hij er blij mee.

Dan gaan we om tien uur met de taxi verder, geregeld bij onze tuk tuk chauffeur van de afgelopen dagen. De rit is mooi, langs het strand en door plaatsjes. Eigenlijk zie je zoveel moois onderweg, allemaal maar opslaan in de eigen persoonlijke geheugen. Er zitten ook best veel stock fisherman te vissen, meestal toch wel met fotograferende toeristen er om heen. 

Half twaalf zijn we bij ons volgende hotel, de kamer is nog niet klaar, maar even te gebruiken voor het omkleden, we gaan heerlijk bij het zwembad zitten. Wat een mooi plekje. Ik zie al snel dat we dit zwembad ook delen met de natuur, een ijsvogel duikt er ook even in, waarschijnlijk om te drinken. Er vliegen er wel meer rond, maar erg moeilijk om op de foto te krijgen. Het water is ook heerlijk. Na anderhalf uur is ons huisje schoon, dus kunnen we er in. Dat komt goed uit, want het begint net te stortregenen. We wachten de bui af en. Maken ons ondertussen klaar om naar Galle te gaan. Galle, ook wel het Hollands Fort.

We zijn van plan om met de bus te gaan, maar als we bij de bushalte staan laten we ons toch ompraten om met de tuk tuk te gaan, ongeveer een half uur voor vijf euro. Eenmaal in Galle lopen we over de stadsmuur rond de oude stad en daarna lopen we de straatjes door. Best grappig om op de lijnbaan te lopen en als je de Nederlands Hervormde kerk in gaat kan je ook de grafstenen in eigen taal lezen. Wij vinden het altijd weer bijzonder om iets van Nederland terug te zien, al is het niet altijd positief. We drinken wat, kijken naar de ondergaande zon en gaan ergens eten, heerlijke lasagne.

We dwalen terug door de straatjes op zoek naar een bus die ons terug naar Hikkaduwa gaat brengen. We vinden er eentje, het zou de laatste zijn en daarom zijn de kaartjes duurder, 150 roepie per stuk. De bus vult zich, wat kunnen er veel mensen in. Als we rijden vragen we eerst om ons heen hoeveel een kaartje naar Hikkaduwa kost, en of de laatste bus duurder is, ze lachen er om en een kaartje is gewoon 50 roepie. Als de conducteur komt geeft Karlijn 150 roepie voor ons drieën, uiteindelijk neemt hij er genoegen mee. Ook de twee andere toeristen deden hetzelfde. Als je na denkt, waar gaat het over....75 cent voor ons drieën voor een rit van dertig minuten of anders 3x 75 cent, maar het is het principe. Toch denken we dat het geld van de kaartjes meteen zijn achterzak is in gegaan. De muziek in de bus is best gezellig en volgens Karlijn niet eens hard. Leo let op met google maps wanneer we moeten uitstappen, en dat moet heel snel, anders moet je uit een rijdende bus springen, maar het lukt. Nog een klein stukje lopen, we kijken terug op een leuke dag.

Sri Lanka dag 18

Karlijn had een goed idee, Coconut Tree Hill bekijken bij zonsopgang, dus liepen we om zes uur over het strand. Jammer genoeg waren er nog een paar mensen, iedereen voor de zonsopkomst. Wel heb je dan wat te kijken, iedereen maakt foto’s, meestal wel voor instagram. Daar kan je dus soms ook de gemaakte foto terug vinden. Sommigen doffen zich er helemaal voor op, dus lange zwierige jurk en al dik in de make- up. Natuurlijk wil iedereen het liefst geen andere mensen er bij, op de foto, dus dat lukt ook meestel wel. We moeten best lang wachten voordat de palmbomen echt mooi worden door het zonlicht. Dan ontbijten bij het tentje van gisteren avond. Heerlijk op ons gemak gezeten, dat kan ook niet anders, eten duurt hier lang, niet het eten maar voordat je het hebt. Gewoon bij neerleggen. Daarna besluiten we naar het strand te gaan, de tuk tuk service in ons straatje werkt prima, voor een euro worden we gebracht. We zoeken een plekje in de schaduw en gaan eerst de zee in. We zien de hoge golven, meestal wel leuk! Het was ook leuk, maar na een paar keer in een soort wasmachine gezeten te hebben ( lees: midden in een omgeslagen golf) waren we bekaf en zijn toch maar snel de zee uit gegaan. Verstandig zien we later, want de bay- watch mannen moeten een paar mensen uit de golven redden. Als we zitten te lunchen zien we het nog een keer gebeuren. Ze zijn wel razend snel en met wel 4 man sterk, en dat is wel nodig. Ook verliest een man nog zijn zwembroek, maar hij vist hem toch nog uit de zee. Fotoshoots zijn ook een leuk vermaak. Heerlijk dus.

Toch gaan we s’ middags maar zwemmen in het zwembad. Wat we niet hadden verwacht, ook hier lopen de apen gewoon rond, gezellig om naar te kijken.

Tegen zonsondergang laten we ons weer naar mirissa beach brengen en kijken bij Parrot Island. Karlijn loopt er door zee naar toe, wij willen liever droog blijven, jammer genoeg wordt ik later toch nog helemaal nat, dus had best ook kunnen gaan. 

Op een pier kijken we naar de ondergaande zon en dan is het al snel weer etenstijd. We gaan naar hetzelfde eettentje. We worden even op een selfie gezet, vast bijzonder dat we er weer zijn. Het smaakte lekker, dus morgenochtend vast weer. Het poesje is ook niet bij ons weg te slaan en blijft lekker kriebelen.

Er zit iemand in de golf

Parrot Island

Sri Lanka dag 17

Na het ontbijt rijdt om half tien de taxi voor. De rit gaat twee en een half uur duren, ietsje langer, onze taxi chauffeur heeft nog even pasfoto’s nodig. Maar alles kan hier. We rijden binnendoor, langs dorpjes, altijd kleurrijk hier. Overal tuk tuk’s, overal mensen in kleurige kleding, vooral veel mannen in lange rokken/ doeken, overal super kleine winkeltjes, en vooral veel geluid, want toeteren dat moet. Maar we komen veilig bij ons nieuwe hotel aan. Eerst de spullen op de kamer en dan gaan we wandelen. Langs het strand lukt niet helemaal, dus over de weg. Al snel komen we bij een beroemd punt, coconut hill, waar we alvast een kijkje gaan nemen. Morgen willen we er heen met zonsondergang voor mooie foto’s. We lopen verder en zoeken een eettentje voor een lunch. Je moet er even de tijd voor nemen, zo snel gaat het hier niet, maar met een mooi uitzicht aan zee is dat geen straf. 

Dan wordt het tijd voor verkoeling en zoeken we even het zwembad op, heerlijk. We wandelen langs de zee even naar links en rechts om te genieten en een beetje op te drogen. Half zes gaan we naar de tuk tuk die we besproken hebben vanmiddag om naar de paalvissers te gaan. Onze chauffeur rijdt flink door en weet precies waar we moeten zijn, deze mannen schijnen nog echt te vissen, ook al vragen ze zoals iedere paalvisser geld voor als je foto’s maakt. Als je vroeger geen geld genoeg had voor een boot om te vissen, dan ging je op een paal zitten in de zee om zo te gaan vissen. Maar, de vangst werd wel meteen verhandeld op de wal, dus er was vandaag ook echt vis gevangen. Het was lekker toeristisch, maar toch waren we samen met éen ander echtpaar aan het foto’s maken. Een leuke afsluiting van de dag.

Voor ons avondeten weet Karlijn een leuk adresje, ze was daar al geweest en het is dicht bij ons hotel. We nemen kottu, en het was echt lekker, met veel groente. Tot slot een ijsje en we denken dat we morgen ook daar kunnen ontbijten. Onze gastheer werd er al blij van, dus we zullen zien.