Sri Lanka dag 1

Tja...en dan is het ineens zover. Jasper rijdt ons naar Schiphol, geeft nog een knuffel zwaait en gaat naar huis. Wat je van tevoren zo leuk bedenkt, kan als het dicht bij komt ineens moeilijker zijn dan je denkt. Natuurlijk is het leuk om naar Karlijn te gaan en ook Jasper zal het misschien wel eens lekker vinden om een paar weken zijn eigen studentenleventje te kunnen leiden zonder commentaar, maar toch.....

Na het zwaaien gaan we dan maar de bekende rijen in, eerst de koffers afgeven. Op advies van Karlijn kleine koffers gevuld en aardig gelukt met één van 16 kilo en één van 13 kilo. Samen 29 kilo terwijl we er twee van 32 mee mogen nemen. Goed gedaan, maar Karlijn heeft ook al wat spullen en die hoeven we niet dubbel te hebben. Ook de drone hebben we thuis gelaten met pijn in ons hart. De permit om hem in te voeren was rond maar die om te vliegen was nog niet gelukt, woensdag nog een specifiek vliegplan ingeleverd, maar haast niet te doen. 

Alle volgende rijen gaan snel en het vliegtuig vertrekt op tijd. Met wat films en eten gaat de tijd snel en zien we een fel verlicht Quatar verschijnen. Het is koud als we de bus in gaan naar de aankomst/ overstaphal. We lopen even rond, zoeken de goede gate en al snel vertrekt onze aansluitende vlucht naar Colombo. We zitten voornamelijk met onze ogen dicht en na ongeveer vijf uur zijn we er. Net als Karlijn voegen we ons in een lange rij, voor de immigratie. Tijdens het wachten vernemen we van Karlijn dat zij ook is aangekomen op het vliegveld. De koffers hebben we snel en Karlijn ook. Binnen vijf minuten heeft ze ook nog eens een taxi geregeld en 20 minuten later zijn we bij ons verblijf. Heerlijk. Spullen in de kamer, iets luchtigers aan en wandelen naar het strand. Maar....wat is het warm! Best wennen. We genieten van de bootjes op het strand, blauwe zee, palmbomen en de sfeer.

We drinken een vers sapje en halen in de supermarkt water. Dan terug naar onze kamer, omkleden en het zwembad in. Het is hier levendig. De vrouw van de eigenaar heeft een vrije dag, die loopt lekker in haar ponnetje rond. De kinderen rennen rond, het jongetje probeert mijn hoofd onder water te duwen en brengt even later een lyce. Zo houden we het wel even uit. De kinderen houden ons zo ie zo bezig, ze oefenen ook met hun theeserviesje gastvrijheid, met water uit de kraan dat wij weer aan de planten geven.

De eigenaar komt thuis en geeft zijn kinderen een ijsje en ook wij krijgen er eentje. Even later ook nog een sapje. Odertussen wil hij onze plannen weten, en daar weet hij wel raad mee, een tuk-tuk tochtje voor morgen is snel geregeld. We gaan vroeg avondeten, naar een restaurant dat Stefanie, een collega van Leo, heeft aangeraden. Niets teveel gezegd, twee heerlijke curry’s besteld en van genoten. Nog even naar het strand en daarna wie is de mol terug gekeken, maar Leo en ik vallen regelmatig in slaap. Dus naar onze kamer, nog even rommelen en douchen en dan vroeg slapen.