Vandaag gaan we ons verplaatsen. Gisteren avond bij het afspreken van het tijdstip voor ontbijt kregen we te horen dat we de taxi beter eerder konden nemen naar het station van onze keuze. Zo gezegd zo gedaan . Onder het ontbijt besteld Karlijn via de app ons vervoer naar het treinsation. En binnen een kwartier staat hij voor. Het is druk, de chauffeur knikkebolt een beetje, dus zelf ook opletten. Ruim een uur later staan we in de rij voor een treinkaartje van Gampaha naar Anuradhapura. Het is druk op het station, we zetten de bagage op het goede perron en gaan nog naar het toilet, tenminste.....je kan er plassen. We zien geen andere toeristen, en we denken dat er ook meestal niet veel komen want wij zijn toch ook wel een beetje een attractie. We zijn vroeg en wachten op een iets vertraagde trein.. we hebben geluk, de trein is niet overvol, zoals we aan de andere kant zagen en Leo en ik hebben snel een zitplaats en Karlijn wil eerst in de deuropening zitten met haar benen buiten boord. Een heerlijke wind waait er door de trein. Een paar stations verder heeft Karlijn ook een zitplaats. En zo gaan we door, al schuddend, hotsend, net of we in een wasmachine zitten en dan alleen wat zwarter worden ipv schoner. Omdat het nu te doen is gaan we foto's maken van dat we proberen uit de trein te hangen, daar heeft Ron om gevraagd. Wij vermaken ons en iedereen om ons heen dus ook. We komen langs mooie natuur, rijstvelden, palmen, dorpjes langs de spoorbaan enz. Het is al schuddend genieten. Er komen heel vaak verkopers langs met eten en drinken, maar ik durf die hapjes niet aan. Het echtpaar tegenover mij koopt halapa, iets plats, ik mag het proeven. Het smaakt zoet, maar ik kon er niet achter komen wat het nu echt was. Na een poosje, waarschijnlijk na een uurtje of drie, ga ik ergens anders zitten waar twee plekken naast elkaar vrij zijn. Ik probeer te lezen, lukt niet, probeer aan dit blog te beginnen, mislukt ook, dan de ogen maar dicht. Na viereneenhalf uur zijn we bij ons eindpunt en natuurlijk staan er tuk-tuks klaar om ons verder te vervoeren. Ze zijn slim hier, ze komen het perron op om ons als eerste binnen te praten. Bijna een hele dag reizen met ons drieën voor ongeveer 17 euro en dan betalen wij nog meer voor onze treinkaartjes. Bij ons hotel willen we het liefste gaan zwemmen, maar we gaan toch eerst maar lunchen, fried rice en heel veel drinken. Dan plannen maken voor de komende twee dagen, bij het zwembad.
‘S avonds gaan we eten bij Big Mama, daar kwam onze lunch eigenlijk ook vandaan, al zaten we ergens anders. Dezelfde man die ons vanmiddag aan eten had geholpen was daar ook en had een voorstel. Ook was hij heel trots dat hij nog wist wat we wilde drinken.We eten Masala Dosai, een platte soort pannekoek, opgerold en er zit iets tussen, er worden wat pittige sausjes bij geserveerd. We eten alles netjes met onze rechter hand, zoals gebruikelijk. Het is ons alle drie gelukt. Om onze tong iets te blussen nemen we een yogurtje toe. Dit alles met een service om ons heen die niet gebruikelijk is in een afhaal, voor de prijs van 5euro.
Misschien gaan we er wel nog een keer naar toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten