Om half negen gaan we naar beneden voor het ontbijt. Karlijn is niet fit, buikklachten, en houdt het meteen voor gezien, met een kopje thee gaat ze naar boven. Wij ontbijten wel en informeren meteen waar er een bakkertje zit. Leo en ik lopen naar het plaatsje Nanu-Oya en komen langs het treinstation. Daar kijken we eerst hoe laat nu eigenlijk de trein vertrekt vanmiddag. Op je treinticket hier staat alleen hoe laat deze uit Kandy vertrekt, dus verder is het gokken. We vinden wel een bord waar het op staat en we denken dus 14.50 uur. Tijd genoeg dus nog. Het plaatsje heeft een hele rij winkeltjes en zo ook een bakker die er in ieder geval redelijk uit ziet ten opzichte van de rest. Omdat de heenweg alles naar beneden loopt besluiten we de bus terug te nemen. We stappen in, maar deze vertrekt pas als ze vinden dat er genoeg passagiers zijn. Hij rijdt ook heel langzaam door het plaatsje zodat iedereen die nog mee wil er nog in kan springen. Ik koop de kaartjes, 30 roepie, dat is dus 15 cent, voor twee. Met lopen hadden we goed opgelet waar we moesten bellen om er uit te kunnen, we bellen iets eerder en de bus stopt meteen. Maar goed we zijn weer terug. We blijven zitten op ons balkon tot we naar de trein moeten.
Karlijn gaat met alle bagage in de tuk tuk van de eigenaar, wij gaan lopen en zullen dan ook met de tuk tuk verder gebracht worden. Alleen, wij lopen nog niet zo lang als er een bus stopt met een Duitse groepsreis, we krijgen een lift naar het station, zo gaat dat hier. Ook best eventjes gezellig, de Sri Lankaanse reisleider regelt dit. Op het station zit Karlijn te wachten, we zoeken een plekje op het goede perron en dan begint het wachten pas echt. De trein is verlaat, ongeveer een uur. Het perron loopt vol, we zijn benieuwd hoe het straks zal gaan. Als de trein komt spotten we snel waar de tweede klas is, daar hebben we gereserveerde stoelen. Die zijn natuurlijk bezet want je koopt hier je ticket voor het hele traject, dus op een vrije stoel ga je zitten ipv vier uur er naast staan. Maar, wij mogen zitten en dat is lekker. De trein boemelt voort, prachtige uitzichten hebben we onderweg. Wel is nu de trein gevuld met toeristen en vond ik onze vorige reis met de trein leuker, tussen de locals. Na drieeneenhalf uur zijn we er. Een tuk tuk wil ons niet naar het hotel brengen, dat kunnen we lopen zo dicht is het bij het station. Daar kunnen ze dus niets aan verdienen. We douchen even en gaan dan ergens eten, voor Karlijn iets westers, die is nog niet fit. Het smaakts goed en wat is Ella een bruisend plaatsje, met vooral backpackers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten