Het is vakantie, half vijf worden we beneden verwacht om aan tafel te gaan. De moeder van de eigenaar heeft voor ons een ontbijtje klaar gezet, banaantjes, toast, boter en jam. Ook liggen er messen bij. We wachten op de thee en borden, maar de tijd gaat voort, dus beginnen we te eten zonder bord. Als de thee er ook is merken we dat er echt geen bord gaat komen. Maar het is lief dat ze voor ons haar bed is uit gekomen. Onze taxi is er precies om vijf uur, het is nog aardedonker. Dan begint de tocht naar de ingang van het park. Het lijkt of onze chauffeur een game speelt, ieder keer wordt er weer iemand ingehaald, al is er niet zoveel verkeer. Toch staan we niet als eerste voor de slagboom maar als tweede. Het duurt nog een kwartier voordat het park open gaat, maar onze entreekaartjes worden geregeld en we rijden wel als allereerste het park in. Hij heeft het gered. Na de tassen controle op plastic gaan wij lopen. We besluiten om als eerste naar Little Worlds End te lopen, en ja, aangestoken door onze chauffeur willen wij daar ook als eerste zijn. En......gelukt. Al snel komen er meer, maar nu nemen we de tijd om te genieten. Het is nog fris en heerlijk wandelweer. We lopen rustig naar Worlds End en ook daar genieten we van het uitzicht. We nemen de tijd om iets te lunchen, het is al acht uur geweest! We zien het wel steeds drukker worden, je kan nl. ook andersom lopen. Het laatste mooie punt is Bakers Fall, maar iets daarvoor gaan we naar het toilet. Er zit een man bij, wil natuurlijk dat we betalen, maar hij wijst ook op een rhino-horned lizard. (deze naam vinden we later op de dag op een bordje). We dachten dat we dan eindelijk een kameleon zagen en hebben er een hele tijd over gedaan om een behoorlijke foto te krijgen van dit beestje in het donkere bos. Wel leuk dat onze toiletman er nog meer ging zoeken. Misschien betaalden wij ook wel goed voor het bezoek want er liepen genoeg mensen door met de smoes geen geld bij zich te hebben. Bij de watervallen blijven we ook nog een tijdje hangen en lopen dan naar het eindpunt. Daar vinden we onze uitgeslapen chauffeur weer terug die ons netjes naar huis brengt, al scheurend door de bochten.
We blijven een poosje op het balkon en verzinnen dan maar wat we vanmiddag gaan doen, maar eigenlijk weten we het niet. Wel vragen we of onze treinkaart voor morgen is aangekomen met de post en ja deze is er. Wel een late trein, dus ook voor morgenochtend nog iets verzinnen.
Maar eerst iets eten in Nuwara Eliya. We gaan met de bus, tja dat is goedkoper dan de tuk tuk. Die is best duur volgens Karlijn, 3 euro, de bus blijkt voor ons drieën 45 cent te zijn. Maar wat een beleving, snel instappen, dan gaat ie al weer rijden en dus oppassen dat je niet bij iemand op schoot beland. Ook klinkt er een gezellig muziekje, niet te zachtjes. Een leuke ervaring en ook nog de goede richting op, de namen kan je nl niet lezen.
Aangekomen nemen we eerst een curry, die zo heet is dat we alvast ons toetje krijgen om tussendoor te blussen.
Dan lopen we doelloos rond en zeg ik, als er een tuk tuk stopt en vraagt of wij een taxi nodig hebben.....dan vraag ik waarheen? Zo gezegd zo gedaan, er stopt, hoe kan het anders, een tuk tuk en ik vraag wat hij te bieden heeft. We rijden eerst een stuk over asfalt, maar daarna een steile hobbelige, heel erg slechte, weg omhoog naar het begin van een wandeling naar een waterval(letje). Dus weer wat klimmen en dalen en daar zien we Lovers Leap Fall, door het droge seizoen niet spectaculair, maar ik spot nog wel een mooi beestje. Dan gaan we verder naar een tea factory en lopen op de plantage zelf even rond. Een fabriek hoeven we niet meer te zien en Karlijn komt er ineens achter dat zij er al geweest is. Tijdens ons uitje genieten we ook van mooie uitzichten. In het centrum worden we afgezet en gaan dan naar de pizzahut. Karlijn is daar al vaker geweest en vandaag is er een aanbieding, handig dat instagram!
Nog voor het donker zijn we thuis en zijn eigenlijk best moe, dus om mij heen vallen ze in slaap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten