Namibië dag 11: Lange rit naar Swakopmund

Na de vermoeiende dag van gisteren lekker rustig aan gedaan. Ontbijt, even kletsen met een andere quadrijder, inpakken en nog even met de drone vliegen. Dan starten we onze route, vandaag ongeveer 300 kilometer op de trilplaat, wel met verschillende standen blijkt aan het eind van de dag. We stoppen even bij de Tropic of Capricorn, de steenbokskeerkring, de eerste belangrijke breedtegraat op het zuiderlijk halfrond. Onze eerste lange stop is in Solitaire, eens bestaande uit alleen een benzine pomp maar bekend geworden door de Nederlander Ton van der Lee, die zijn bestaan in Nederland opgaf en in Namibië neer streek. Nu een levendige plaats, twee lodges een camping site een cafe met winkel en een bakery. We bestellen er de beroemde appeltaart met cappuccino, en echt, in Nederland hebben we hem nog nooit zo lekker gegeten. We lopen nog even rond, we hebben tenslotte allebei het boek gelezen. Dan verder, we zien oryxen en struisvogels, mooie uitzichten enz. Op de route volgt een mooie bergpas en een stukje later de Kuiseb pass. Erg mooi en we stoppen vaak op een mooi punt. Hoe groot Namibië dan ook is, je komt elkaar gewoon weer tegen, nu de Nederlanders van een aantal dagen geleden, die kwamen even kletsen. We rijden nog even een stukje om voor het mooie vergezicht bij de Kuiseb Canyon. Daarna moet eigenlijk het gas er op omdat de planning is om rond zes uur aan te komen op ons overnachtings adres. Ik kruip maar weer eens achter het stuur, en mazzel, een lange weg met trilplaat op stand één dus dat schiet op. Het laatste stuk rijden we langs de zee, ook mooi, maar heel anders. Vooral de temperatuur, van 33graden naar 17 graden. Onze kamer ziet er weer fantastisch uit en na een douche en warme kleren aan gaan we naar de pizzaria, een keer iets anders dan steak. 

Dank aan Jasper voor de hele dag muziek

Dank aan Karlijn voor het plaatsen van blog 10