Namibië dag 13: Damaraland

We verlaten de bewoonde wereld nadat we boodschappen en diesel hebben gekocht. Het eerste stuk gaat langs de kust, Scellaton coast. Het wordt zo genoemd vanwege de scheepswrakken die stranden en daar blijven liggen. We stoppen dan ook bij zo’n wrak, niet eraan gedacht dat er dan 10 man met stenen komen om te verkopen en te bedelen. Na het maken van een foto snel weer weg dus. Na een tijdje gaan we van de kust weg, het land weer in. Dit is even een gevaarlijk saaie weg, dus ik pak mijn gespaarde theelabels er bij om wakker te blijven, we nemen er een stel door. Het helpt wel, anders dommel je snel in. Gelukkig wordt het snel weer beter en rijden we door het gebruikelijke schilderij. Mooi nieuwe vergezichten. We rijden de hele tijd met zicht op de Brandberg en uteindelijk picknicken we ook met dat mooie uitzicht. Hier en daar op kruispunten komen er mensen naar ons toe in de hoop dat we iets willen kopen, zo nee, of we dan iets willen doneren. We proberen het te vermijden, maar ergens in de uitgestrektheid zwichten we voor een jongetje en geven hem drinken en iets te eten. Snel verder. We rijden onze eigen route, dus niet die we hebben opgekregen. Leo mag op een gegeven moment weer een heel stuk door het mulle zand ploegen, met dit verschil dat we hier op een weg van zestig kilometer nog geen andere auto’s zijn tegen gekomen. Ook hebben we regen onderweg en zien links en rechts ook wat buien, maar we hebben er geen last van, het maakt de natuur groen en fijn voor hier. We stoppen nog ergens waar rotstekeningen zouden zijn, maar we vinden ze niet. Uiteindelijk komen we ongeveer vier uur aan bij ons nieuwe onderkomen, en wat een prachtige plek op aarde. Onze kamer is al heel leuk, badkamer is buiten en deze keer zonder dak. Spullen uit de auto en dan de omgeving verkennen. We lopen om de rotsen waar de kamers zijn en daarna besluiten we ook om de rots op te gaan. Daar staat een hokje met kussens voor de stoelen, eigenlijk voor de sundowner. Het is nog niet zo ver maar het is zo mooi dat we kussens pakken en gaan zitten genieten. Na een uurtje komen er meer mensen naar boven en gaat de bar open. Iedereen besteld wat en we krijgen hapjes van het huis. Het is best gezellig, wat Amerikanen, Fransen en mensen die niet praten. De zon gaat mooi onder en we genieten. Dan naar beneden, even omkleden en naar het eten, weer eens een vier gangen diner.