We gaan naar La Fortuna waterval. Eerst krijgen we een roze polsbandje om, dit is het entrebewijs en dan moeten we onze namen noteren. Dan begint het, ruim 500 treden naar beneden, wel goed aangelegd. Het is mooi, de waterval stort naar beneden. Je mag onder aan de waterval het water in, wij nemen het rustige gedeelte. Het water is koud, dus van zwemmen komt niets. Toch kan ik het niet laten en ga ook bij de waterval het water in, Jasper komt achter mij aan. Het wordt al snel diep en de stroming is erg krachtig, met wat gespartel kan ik gelukkig weer aan de kant komen, Jasper lacht mij ondertussen uit ipv te helpen. Karlijn voelt zich niet helemaal fit, dus zij blijft verstandig op de kant. Dan beginnen we aan de klim naar boven, halverwege op een bankje nemen we iets te eten en te drinken en uiteindelijk vallen de 500 treden best mee. Boveraan gaan we nog even de orchideeentuin door, maar daar boeit niet veel. Als we de bakker en de supermarkt hebben bezocht gaat onze reis verder naar het volgende verblijf. Langs het Aranalmeer rijden we, hele mooie uitzichten maar nergens parkeergelegenheid. Rond twee uur komen we wij ons nieuwe huis aan, het blijkt een mooie villa midden in de natuur. We genieten alleen al om er te zitten en te kijken. Even later lopen we de trail in de tuin en dan ziet Karlijn als eerste een luiaard hangen. Hij beweegt nauwelijks, maar inmiddels weten we dat ze soms gaan bewegen als je fluit, dus dat probeer ik, en ja hoor, hij kijkt even. Leo spot een neusbeerteje, maar daar hebben we weer geen foto van, die beestjes zijn zo leuk en zo snel. We lopen het rondje af en gaan dan weer terug naar de luiaard. Hij hangt nog hetzelfde. We zitten nog even voor ons huis en gaan dan kijken of we vanaf de algemene ruimte vogels kunnen spotten. Er komen nog wat vakantiegangers en onze gastvrouw verwijst er twee naar ons om de luiaard te zien. karlijn gaat mee om hem aan te wijzen. Ook vier nederlanders gaan erachteraan. Zo hebben zij hun eigen gids.
Wij bekijken alvast de menukaarten van de twee restaurants die worden aanbevolen, en gaan er dan vlot heen. Het is nu nog licht en de weg is onverhard en hobbelig. We kijken op een vulkaan, eten lekker en zijn er hopelijk eidelijk achter welke smaak Karlijn echt niet kan verdragen, we denken koriander.
Omdat we nu in dit restaurant even wifi hebben plaatsen we nu het blog. Het is noodweer geweest en bij ons huisje is geen telefoon en wifi, gelukkig is er wel weer water, maar morgen is er van acht tot twee geen stroom. Wij gaan waarschijnlijk toch op pad, dus hebben er geen last van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten