Costa Rica dag 4: op weg naar Punta Uva

We lagen erg laat op bed na een fantastische schildpadden tocht. Om 21.30 gingen we met de boot om een stuk verderop naar een schildpad te gaan die eieren zou gaan leggen. We waren groep 5 en het zou kunnen dat we een schildpad moeten delen. Na een stuk lopen, door de jungle met zaklamp en op het strand in het donker. Het is lastig lopen en we passeren met alle groepen een spoor van een schildpad. We denken allemaal, praten mag nl niet, daar zal al wel een groep gekeken hebben. Maar nee, even later zijn de spotters er ook van op de hoogte en krijgen we onze eigen schildpad. Eerst even nog wachten totdat ze haar nest klaar heeft en dan begint het eieren leggen. Met rood licht wordt het voor ons zichtbaar gemaakt. Het is een heel proces, maar heel bijzonder. Na ongeveer 140 eieren, begint het toedekken ervan. Met de achterpoten worden ze onder zand gestopt en daarna begint het camoefleren van het nest. We staan, en staan, hier en daar gaat er één zitten en dan krijgen we te horen dat het nog wel 45 minuten kan duren voordat ze in zee gaat. Maar er is een andere schildpad die al wel klaar is en daar kunnen we naar kijken. Op weg er naar toe komen we er nog één tegen, dus we zien er twee terug naar zee gaan, ook in het rode licht. Wat een mooie avond, ook bijzonder dat het droog is gebleven. Rond  middernacht waren we dus thuis.

Tja, en dan toch maar weer op tijd uit bed omdat we naar het volgende adres door gaan. Eerst een beetje verjaardag, slingertje op de schommelstoelen en alvast een cadeautje. Het is de bedoeling straks verder te vieren in ons huis. We ontbijten en maken de koffers in orde. Om kwart voor negen worden we verwacht bij de boten en varen we in een uur terug door het mooie Tortuguero. Bij het overstappunt voor de bus moeten we een tijdje wachten en dan met de bus naar ons lunchadres, waar we de auto krijgen.

Dat wordt even een dingetje, de auto is te laat en onze auto is er niet. We krijgen uiteindelijk met veel vertraging een andere mee en de onze wordt naar ons hotel gebracht. We gaan op weg en moeten nu echt door rijden en kunnen onderweg niets meer doen. We doen alleen boodschappen, want het all inclusive is voorbij, wij gaan nu naar een huis. Als we iets voor het avondeten en ontbijt hebben rijden we het laatste stukje. Dat gaat over een steile oprit en we lopen vast bij een toegangspoort. Gelukkig hangt er een grote klok om te luiden en krijgen we de code. We rijden door en komen bij een te leuk huis. De dochter van de eigenaar geeft ons veel informatie. Daarna gaan we wennen aan onze villa. Een mooi huis in de jungle, er staat een “ muur” van voornamelijk glas met daarvoor eraan vast een bank en een keukenblok. Links en rechts een vierkant, dat zijn slaapkamers. Als je achter de slaapkamer door een deur gaat sta je in de badkamer, maar die heeft verder geen muren. Je zit dus lekker de natuur in te kijken of je staat te kijken. Het is nu donker, maar toch even wennen. Alles dus open, geen sleutels, wel één kluisje voor de paspoorten.Uiteindelijk komt onze auto, nog weer een heel gedoe en die man had hiervoor vier uur moeten rijden en moet dat ook weer terug. Tja, daar kunnen wij niets aan doen. Gelukkig hielp de dochter ons weer, want ons spaans is erg slecht en zijn engels ook. Uiteindelijk is het tijd om nog even verjaardag te vieren. De kinderen hebben een erg leuk cadeautje op de kop getikt, een boek van vroeger, ik heb heel wat delen voor gelezen die de kinderen van oma mee kregen op vakantie. Het boek: Wolfie en Dolfie zoektocht met een drone. Geweldig, en nu kunnen ze niet wachten tot ik ga voorlezen. Toch zijn we moe en na een stuk cake gaan we vroeg naar bed.