Hij vraagt ons naar onze wensenlijst, voor ons is dat een tapir, doodshoofdaapje en een neusbeertje. We moeten ook zelf goed opletten laat hij ons weten dus dat doen we maar. Eerst zien we een sprinkhaan, best een grote, maar wij willen snel door andere dieren spotten. Ik spot als eerste een slingeraap en terwijl de rest daar blijft kijken spot Hettie vervolgens een doodshoofdaapje. Ze zijn erg snel en springen overal rond. Het zijn een hoop apensoorten bij elkaar want even later komen we ook de brulapen tegen. Zelf spot ik ook nog een toekan en even later zien we ook de rode ara’s. We vervolgen de trail tot aan de rivier en gaan dan het pad terug. De gids spreekt af en toe met andere gidsen en daardoor weet hij dat verder gaan geen zin heeft. Op de terugweg zien we een neusbeertje, de telescoop/verrekijker zoekt hij de vogel op en maakt voor iedereen foto’s. Zo gaat het al de hele tijd, als je je mobiel inlevert maakt hij een foto door het aparaat. Daarmee kan hij toch alles wat dichterbij halen dan met onze telelens. We zien hier ook nog een soort hert en er zijn een aantal slingerapen van boom naar boom aan het slingeren. Ook de laatste apensoort is er, de witschouder kapucijnaap. Alle vier de soorten gezien op één dag! Als iedereen de bijzondere vogel, KaraKara, heeft gezien gaan we verder. Het strand op, in de bosjes zoeken naar een tapir. We vinden er eentje die ligt te slapen en voorzichtig en vooral heel stil mogen we kijken. Het is een groot beest, helaas ligt hij wel met zijn kont naar ons toe en is zijn hoofd haast niet te zien, maar wel gezien! De laatste van onze wensenlijst. Onze weg vervolgt over het strand, inmiddels in de regen, naar de boot terug. Als we allemaal weer half aan boord gespoelt zijn en zitten wordt dan eindelijk ons lunchpakket uitgedeeld. Terwijl de golven hoog zijn en we ons eigenlijk vast moeten houden proberen we onze sandwhich te eten. Het is een heel gedoe. Vervolgens komen er ook nog appels, watermeloen en koekjes. Allemaal terwijl we over de golven vliegen. Het is slechter weer dus de terugweg verloopt wat wilder dan de heenweg. Het uitstappen gaat nu wat makkelijker. Even onze schoenen schoonspoelen en uitrusten van de wandeling.
Iets later op de middag lopen we naar het “dorpje” hier, er zijn een paar huisjes, twee restaurants en een supermarkt. Toch wel even leuk om te zien, via het strand wandelen we weer terug. Dan ook nog maar de 170 treden naar boven om naar het uitzicht te kijken, dan hebben we de omgeving nog weer even verkend. Voor het eten allemaal douchen want al dat zoute water is niet zo fijn. Weer lekker Italiaans eten en dan vroeg naar bed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten