Costa Rica dag 20: naar San José

Vandaag mogen we een stuk later opstaan, maar zijn al vroeg voor de wekker wakker, het stortregent weer eens. We rommelen even wat tot de wekker gaat en maken ons dan klaar, dat houdt in de koffers klaar zetten voor vertrek, best een lastige klus om al die natte vochtige kleding er weer in te proppen. Waarom hebben Leo en ik voor het kleine koffer gekozen? Het is half zeven en we genieten van een lekker ontbijtje. Heerlijke omelet, yogurt, fruit en toast. Onze koffers worden ondertussen op het strand gezet om straks ingeladen te worden. Er komt een best luxe boot voor varen, we stappen weer in via de zee en worden deze keer eens niet helemaal nat. Voor de regen zijn de zijkanten ook dicht gemaakt met zeildoek, en we hebben rugleuningen! Dan begint een rustige vaartocht, de zee is namelijk deze keer rustig en dat is ook wel eens lekker. Onze schipper heeft een beetje weinig zicht door de voorruit, dus hij hangt af en toe opzij uit het raam. Leo zit naast hem en veegt af en toe de ruit schoon, verder houdt hij hem ook in de gaten want een power- napje van een paar seconden doen is best prettig.... Wel is hij zo vriendelijk om de zijkanten weer op te rollen als de regen voorbij is, dan kunnen we nog van ons af kijken. We komen veilig aan bij de plaats waar onze auto staat. Het waren twee bijzondere dagen, zo ver van de bewoonde wereld, in de natuur. 

Met de auto staat ons een lange rit te wachten. Het regent, dus mooi stoppen onderweg zit er nog even niet in. Leo rijdt en stopt uiteindelijk bij het restaurant waar we op de heenweg tijdens het eten zijn weggeregend. Daar drinken we wat, kijken nog ergens even naar de zee, en stoppen voor ons eten bij de krokodillenbrug. Ook daar komen we uit op hetzelfde restaurant van de heenweg, waar we toen alleen iets hebben gedronken. Het was daar heerlijk zitten, met een windje. Als we weg gaan zien we 4x2 rode ara’s vliegen, echt mooi, ze cirkelen een paar keer rond. Dan rijden we verder in één stuk door tot ons laatste hotel. De navigatie van Jasper vindt het makkelijk. We laden de auto uit en gaan daarna even de omgeving verkennen. Bij een leuk parkje stoppen we, er staan allemaal fitness apparaten, dus even uit proberen. We denken dat een paar mensen ons uitlachen, maar even later zitten ze er zelf ook op. We kopen een stukje chocola, daar hadden Karlijn en ik al een tijdje zo’n trek in en daar genieten we van in de tuin van ons hotel. 

Dan weer even rommelen, jasper is vooral blij met het eindelijk eens goede internet.

Rond zes uur gaan we op zoek naar een eettentje, we vinden een restaurantje met het gebruikelijke taal- probleem, geen Engels. Het drinken bestellen is dan altijd al een leuke bezigheid en zoals iedere keer weer deze vakantie....als Jasper besteld komt er een brede glimlach op het gezicht, altijd weer: imperial, het Costaricaanse bier. Op het uithangbord staan Chineese tekens, maar op de kaart alleen de gerechten van hier. Toch als we de casados bestellen heeft het rijstgerecht wel iets weg van nasi. We eten heerlijk en dan wordt het toch echt tijd om de koffers definitief te gaan pakken, spannend of alles er wel in gaat passen.